Van een onzer verslaggevers
Willemstad - De slotconferentie van het Unesco-project Women in Curaçao Empowered in & through Sport op 17 en 18 oktober moet vrouwen in de sport versterken - niet alleen als atleet, maar ook als coach en bestuurder.

Het project is mede door Unesco Internationaal gefinancierd. Paula Isturiz Cavero, Programme Specialist for Social and Human Sciences bij het Unesco Regional Office for the Caribbean (Jamaica), vertegenwoordigt Unesco Internationaal en zal vandaag tijdens de conferentie een presentatie geven.
Dat zegt oud-atleet en projectlid Ruthsel Martina in gesprek met deze krant. Martina, voormalig middellangeafstandsloper en jarenlang actief binnen het Curaçaose sportbestuur, zet zich via de Unesco Sport Group in om vrouwen structureel een sterkere positie in de sport te geven. ,,We hebben altijd veel mannen gezien op topniveau, maar vrouwen blijven achter - zowel op het veld als in het bestuur”, zegt Martina. Het initiatief, gesteund dus door Unesco Internationaal, onderzoekt welke drempels Curaçaose vrouwen ervaren en hoe zij kunnen doorgroeien.
Het project loopt sinds februari, met in mei een eerste conferentie en diverse workshops. ,,We hebben niet alleen gepraat, we hebben onderzocht”, benadrukt Martina. Met steun van een professor uit Colombia werd een enquête verspreid om harde data te verzamelen - iets dat volgens hem op Curaçao ontbreekt. Uit de resultaten kwam één probleem steeds terug: het gebrek aan mentale begeleiding. ,,Onze atleten trainen fysiek hard, maar missen mentale ondersteuning om internationaal stand te houden.”
Naast mentale training blijkt ook de toegankelijkheid van sport in wijken, zoals via het ‘Ban Move’-concept, een gemis. ,,Mensen moeten soms met de bus om te bewegen. We moeten zelf naar de bario toe”, betoogt Martina. Vrouwen verlaten vaak de sport rond hun achttiende door gebrek aan perspectief. Er is geen professionele structuur waarin studie en sport gecombineerd kunnen worden. ,,In landen als Aruba of de VS kun je trainen én studeren. Hier moet je kiezen.”
Tijdens de slotconferentie worden de bevindingen gepresenteerd. Er zijn lokale en internationale sprekers, waaronder de moeder van topatleet Didi Gregorius en ex-topsprinter Churandy Martina. Er wordt opnieuw aandacht besteed aan mentale ontwikkeling, financiering en toekomstkansen.
Martina wijst voorts op een hard feit: de beste vrouwelijke prestaties komen nu van atletes die in het buitenland wonen. ,,Het potentieel is er, maar de ontwikkeling niet.” Ook het gebrek aan professioneel kader weegt zwaar. De meeste trainers en bestuursleden werken vrijwillig, zonder middelen of opleiding. ,,Wil je topniveau bereiken, dan heb je een team nodig: coach, arts, psycholoog. Dat bestaat hier niet.”
Na de conferentie stopt het project niet. Martina wil voorstellen uitwerken richting overheid en sportbonden. Drie punten staan centraal: mentale training opnemen in begrotingen, vrouwenplatformen binnen sportorganisaties opzetten en wijkgerichte beweegprogramma’s activeren. ,,We moeten talent hier de kans geven om te groeien”, aldus Martina.