De on(ge)rust(heid) onder Aqualectra-werknemers is begrijpelijk omdat de regering Schotte op een lang niet altijd transparante wijze nieuw energiebeleid wil invoeren, waarvan het personeel van het nutsbedrijf vreest vroeg of laat het slachtoffer te kunnen zijn. Dat is echter geen reden voor werkonderbrekingen, vergaderen onder werktijd of staken. Er is immers geen (arbeids)conflict met de werkgever. Het lijkt een verkeerde gewoonte geworden op Curaçao om bij het geringste meningsverschil direct al naar het wapen van actievoeren te grijpen en het werk voor bepaalde tijd neer te leggen. Hoe zeer de werknemers en hun vakbonden misschien ook gelijk hebben, staking is en blijft een laatste redmiddel en lijkt in dit geval zelfs niet gelegitimeerd. Als de bonden STK en STKO hadden willen vergaderen met hun leden bij Aqualectra, dan hadden zij dit net zo goed de hele zaterdag en zondag kunnen doen; de kwestie speelt namelijk al sinds eind vorige week. Waarom dan persé maandagochtend in de tijd van de baas? Het is dan ook niet goed te praten dat - voor zover bekend - de directie van het energiebedrijf niet heeft ingegrepen en de acties in werktijd heeft toegelaten.
Premier Gerrit Schotte (MFK) heeft gelijk wanneer hij stelt als regeringsleider niet alleen rekening te moeten houden met het belang van 680 medewerkers van Aqualectra, aangezien hij het algemeen belang van de hele bevolking dient. En in dat licht bezien kan een (her)evaluatie van het energiebeleid nooit kwaad. Maar de consument - de burgers en bedrijven - moet er ook daadwerkelijk en voor lange termijn op vooruit gaan. En dan is het de vraag of het opengooien van de markt en het toelaten van vrije marktwerking in de energiesector de oplossing is voor lagere kosten en betere kwaliteit. Voorkomen moet worden dat met de liberalisering van de energiemarkt in een klein eiland als Curaçao de leveringszekerheid in gevaar komt, terwijl de beloofde prijsdaling uitblijft en het milieu extra belast wordt. Zorgvuldigheid en open dialoog zijn daarom vereist. Zorgvuldigheid lijkt vooralsnog te ontbreken doordat diverse geraadpleegde experts en instanties opmerken dat de onderbouwing nog ontbreekt. En dialoog en transparantie hebben misschien in eigen kring plaatsgevonden, maar zeker naar buiten toe is nog nauwelijks gecommuniceerd. Een deel van de on(ge)rust(heid) - onder andere bij Aqualectra - kan worden weggenomen met eerlijke en open communicatie met de stakeholders. De brede steun van andere bonden en vakcentrales is wat dat betreft een duidelijk signaal aan het kabinet. Want die onrust is er ook bij CPA/KTK, UTS, CDM en elders.