Het concept-Landsbesluit, en eerder al de aankondiging ervan door de kersverse regering-Pisas/Schotte, om de reeds uitgeschreven en geplande verkiezingen van 28 april uit en misschien wel voorlopig af te stellen, hebben voor grote spanning in de samenleving gezorgd. Diverse groeperingen en grote aantallen individuen zijn in het geweer gekomen om er alles aan te doen dat de bevolking zich over een maand toch gewoon kan uitspreken. De manifestatie van vandaag in Wishi-Marchena zal de eerste uiting zijn van deze ongerustheid: dat er met verkiezingen niet mag worden gesold. Zo zijn er méér burgerinitiatieven, waaronder honderden personen die zich aansluiten bij een massa-rechtszaak die drie grote advocatenkantoren kosteloos opstarten tegen de overheid om af te dwingen dat ‘het volk weer de zekerheid en rust kan hebben dat de verkiezingen doorgang zullen vinden’. Gelukkig. Op Curaçao kunnen mensen zich gelukkig nog altijd gewoon vrijelijk uiten. Zo hoort het ook en zo dient het te blijven. Gelukkig ook dat mensen beseffen dat er erg veel op het spel staat. Dat niet een groepje politici zogenaamd ‘uit naam van de meerderheid’ een greep naar de macht doet, wetten en regels aan hun laars lapt en het recht van kiezers om hun stem uit te brengen zomaar ontneemt. Het ‘Blok van 12’, met aan het hoofd de in velerlei opzichten dubieuze MFK-leider Gerrit Schotte, vertoonde eerder al ondemocratische trekken. Dat bleek onder meer uit de weigering mee te werken pas gekozen Statenleden te installeren, en daarna opnieuw bij de illegale bezetting van de Statenzaal waarbij tijdens een onwettige vergadering een show werd opgevoerd. Dat blijkt ook nu weer met de streep die de door Schotte aangewezen interim-premier Gilmar ‘Pik’ Pisas (MFK) en zijn ministers door de stembusgang willen trekken. De vraag ‘Uitstel tot wanneer?’ kan de nieuwe minister Norberto Ribeiro (KdNT) van Bestuur, Planning en Dienstverlening niet eenduidig beantwoorden. ,,Mogelijk wel tot 28 april 2020.” Dat is geen grap, want hij heeft de leden van het Hoofdstembureau met een Ministeriële Beschikking opgedragen alle werkzaamheden per direct te staken, nadat de voorzitter daartoe in het weekeinde ‘reeds mondeling de opdracht kreeg’. Alsof ons land op deze manier wordt bestuurd: ik beslis, u doet wat ik zeg. Er was op dat moment nog geen concept-Landsbesluit dat de ontbinding van het parlement, en daarmee de verkiezingen, intrekt of uitstelt. Het besluit is er nu wel. De doortastende gouverneur Lucille George-Wout heeft daarop onmiddellijk laten weten dat het niet door de beugel kan en het ter vernietiging voorgedragen aan de Koninkrijksregering. Zij zal niet (laten) tornen aan het eerdere Landsbesluit van 12 februari. Terecht. Er is daar immers ook geen reden toe. Sterker, de gouverneur heeft alle medewerking verleend aan de totstandkoming van het nu zittende interim-kabinet, met de duidelijke opdracht om de verkiezingen verder voor te bereiden en uit te voeren. Door de stembusronde van 28 april te obstaculiseren, stuurt het kamp-Schotte zélf voor de tweede maal in korte tijd aan op inmenging door het Koninkrijk. Eerst door een onderhoud te eisen met de Rijksministerraad (RMR), die werd gevraagd een beslissing te forceren over een ‘aangelegenheid van het land’. En nu doordat de gouverneur willens en wetens in een positie is gemanoeuvreerd dat zij niets anders kan dan om het concept-Landsbesluit, waarmee de verkiezingen over exact een maand zou worden gefrustreerd, aan de Koninkrijksregering voor te leggen. Dat is onnodige uitlokking van bemoeienis door het Koninkrijk (lees: Nederland). Dat geldt trouwens ook voor de plotselinge bewering dat er van alles en al jaren mis zou zijn met de wijze waarop Curaçao de verkiezingen organiseert, een argument dat er nu met de haren wordt bijgesleept onder het kennelijke motto ‘het doel heiligt de middelen’. De RMR zal het concept-Landsbesluit na advies van de Raad van State toetsen aan het befaamde artikel 43 lid 2 van het Statuut: ,,Het waarborgen van de (fundamentele) rechten, vrijheden, rechtszekerheid en deugdelijkheid van bestuur is een aangelegenheid van het Koninkrijk”. Waar zijn Pisas/Schotte, gesteund door het ‘Blok van 12’, mee bezig? Waar zijn ze zo bang voor als het gaat om nieuwe verkiezingen? De nieuwe meerderheid van 12, die bestaat uit niet minder dan 4 overlopers, lijkt alleszins voornemens de door middel van een interim-kabinet verworven macht voorlopig niet uit handen te geven, vrezend en wetend dat als 28 april doorgaat een flink aantal van hen niet terugkeert in het parlement. Hoezo van, voor en door de bevolking? Dit is een krachtmeting over de ruggen van de kiezers heen. Niet ‘pa pueblo’, maar ‘anti pueblo’.
