Córdoba in brief aan Koeiman: Is de stichting al uitbetaald?
Van een onzer verslaggeefsters
Willemstad - De laatste tijd verliezen steeds meer Curaçaoënaars hun baan en zoals het ernaar uitziet, zullen er meer volgen. Het percentage van werklozen - zowel volwassenen als jongeren - neemt drastisch toe. Dat zijn de woorden van Statenlid Jaime Córdoba (PS) in een brief aan minister Hensley Koeiman (MAN) van Sociale Ontwikkeling, Arbeid en Welzijn (SOAW).

Daarin stelt de parlementariër verschillende vragen over de staat van de arbeidsmarkt op Curaçao en constateert hij dat ‘veel buitenlanders een werkvergunning krijgen op Curaçao en verschillende functies bekleden op de arbeidsmarkt terwijl de lokale bevolking werkloos moet toekijken’. Ook wil het Statenlid weten hoe het zit met het werk van Fundashon Portanan pa Trabou dat in juni door de regering was aangenomen om als een soort vangnet te dienen voor personen die hun baan verloren.
Córdoba vraagt zich af of het waar is dat de afgelopen periode verschillende ontslagaanvragen zijn binnengekomen bij het ministerie van SOAW. Het Statenlid vraagt de minister om hoeveel aanvragen het hierbij precies gaat. Ook wil de parlementariër weten hoeveel werkvergunningen zijn afgegeven aan buitenlanders. ,,Kunt u ons informeren over het type arbeid dat deze buitenlanders verrichten?” Een andere vraag is of de minister doorgaat met het project van Fundashon Portanan pa Trabou. Als het antwoord daarop bevestigend luidt, wil Córdoba weten wanneer het akkoord met de stichting is getekend, wanneer akkoord is gegeven voor betaling aan Portanan pa Trabou en hoeveel de betaling precies bedraagt.
In juni kondigde minister Koeiman het Steunpunt Werkzoekenden aan als een vangnet voor personen die het slachtoffer zijn geworden van collectief ontslag of collectief werkverlies. Het steunpunt is een samenwerking tussen de ministeries van SOAW, Algemene Zaken en Economische Ontwikkeling, met financiële of personele steun van alle ministeries. Hiervoor werd de Fundashon Portanan pa Trabou (Stichting Arbeidsparticipatie Curaçao) aangetrokken.
Voor het project werd 1,2 tot 1,4 miljoen gulden begroot. Dit geld was deels ter vergoeding van de dienstverlening van de stichting, maar ook voor het mogelijk inzetten van externe professionals als mensen dat echt nodig hebben, zoals een psycholoog en voor een communicatieplan. Het geld moet verder opgebracht worden door de verschillende ministeries, zo liet Koeiman toen weten. Als reden waarom de regering toen met de Stichting Arbeidsparticipatie Curaçao in zee ging, werd gegeven dat er bij de sector Arbeid van SOAW te weinig mankracht was. En de stichting had al ervaring opgedaan met het massale ontslag bij Insel Air, aldus Koeiman.