Van een onzer verslaggevers
Willemstad - Met het overlijden van socioloog, theoloog en filosoof Alejandro ‘Jandi’ Paula heeft Curaçao een groot intellectueel baken verloren. Afgezien van het verdriet om zijn dood is er ook de blijdschap dat het eiland zo’n grote persoonlijkheid heeft voortgebracht.

Afscheid van BakenAldus Valdemar Marcha, die net als de overledene rector magnificus is geweest aan de universiteit van Curaçao. Paula is afgelopen maandag op 81-jarige leeftijd overleden.
Vanwege zijn vele verdienstelijke bijdragen aan de Curaçaose samenleving werd de school voor havo/vwo, het voormalige Peter Stuyvesant College, in 2011 naar hem vernoemd: Kolegio Alejandro Paula (KAP).
Hij studeerde in Trinidad & Tobago, Nederland, de Dominicaanse Republiek en Italië en specialiseerde zich in de slavernijgeschiedenis. Hij promoveerde in 1966 ‘cum laude’ aan de Saint Thomas of Aquinas University in Rome met het proefschrift ‘From Objective to Subjective Social Barriers’.
Van 1969 tot 1989 was hij directeur van het Nationaal Archief van de Nederlandse Antillen. Hij doceerde Sociologie, Filosofie en Mensenrechten aan de Universiteit van de Nederlandse Antillen (UNA) van 1990 tot 2000 en was in deze tijd ook de rector magnificus van de UNA. Daarnaast gaf hij ook maatschappijleer op het Peter Stuyvesant College, dat later dus naar hem werd vernoemd.
,,Jandi Paula was een voorbeeldig persoon. Hij kon goed luisteren en besteedde veel aandacht aan mensen die met hun problemen bij hem kwamen. Hij was ook nauw betrokken bij de katholieke kerk, vergeet niet dat hij een tijdje priester zou worden. Paula heeft bij leven een van de hoogste pauselijke onderscheidingen gekregen, hij kreeg de onderscheiding van de orde van de Sint Sylvester”, aldus Marcha.
De overledene was ook politicus en lid van de Nationale Volkspartij (NVP, later de Partido Nashonal di Pueblo, PNP). Van 28 december 1993 tot 31 maart 1994 was hij premier van de interim-regering van de Nederlandse Antillen.
In 1968 trouwde Paula met een vrouw uit Trinidad, zij kregen drie kinderen.
Hij heeft verschillende publicaties op zijn naam staan, zoals ‘Slavery in a Nutshell’ (1987), ‘Hoofdmomenten uit de staatkundige ontwikkeling van de Nederlandse Antillen (1989)’, ‘1795: De slavenopstand op Curaçao (1994)’ en ‘The Cry of My Life’ (2005).