Van een onzer verslaggevers
Willemstad - George Jamaloodin, ex-minister van Financiën in het kabinet van premier Gerrit Schotte (MFK) in 2010-2012, wordt door Interpol in Venezuela vastgehouden. Dat verklaart zijn advocaat Everett Wilsoe op Curaçao tegenover het Antilliaans Dagblad.

Daarmee spreekt de raadsman berichten in een tweetal ochtendkranten gisteren - als zou Jamaloodin ‘weer op vrije voeten zijn’ en ‘helemaal niet gedetineerd’ - tegen. Wilsoe zegt contact te hebben met zijn cliënt, die eerder vastzat in Valencia maar nu is overgebracht naar Caracas om gehoord te worden.
,,De heer Jamaloodin valt onder de custody (hechtenis, red.) van Interpol”, aldus Wilsoe. Interpol is een internationale organisatie die zich bezighoudt met het ondersteunen van politieorganisaties bij het voorkomen en bestrijden van criminaliteit. De voormalig MFK-minister is dus niet door de gewone nationale politie in Venezuela gearresteerd en zit ook niet in een Venezolaanse gevangenis of politiecel, maar valt geheel onder de hoede en verantwoordelijkheid van de van Venezuela onafhankelijke Interpol. Dit gebeurde op basis van een uitleveringsverzoek van het Openbaar Ministerie (OM) op Curaçao. Jamaloodin wordt door justitie op Curaçao in verschillende strafzaken als verdachte gezien.
De
 van maandag maakte melding dat het OM in een al uitgestuurde of nog uit te sturen brief tweemaal 24 uur krijgt het aanhoudingsbevel van Jamaloodin teniet te doen. OM-woordvoerder Norman Serphos zegt desgevraagd dat justitie hier ‘niet op reageert’. ,,De brief is nog niet uit”, geeft advocaat Wilsoe aan. ,,Maar nog deze week volgen de nodige stappen.”
Meer wil de raadsman niet over zeggen. Al het andere wat over en van Jamaloodin in de media verschijnt ‘is voor eigen rekening van cliënt’. Dat geldt dan vermoedelijk ook voor het ‘perbericht’ dat Jamaloodin vanuit de Venezolaanse stad Valencia - waar hij verbleef - uitstuurde. Daarin verwijt hij het OM in Willemstad ‘te kwader trouw’ te zijn, ‘machtsmisbruik te betrachten’ en - opmerkelijk - ‘onsportief te zijn’.
Dit laatste - ‘Jamaloodin verdenkt het OM van onsportiviteit’ - houdt volgens hem verband met het ‘bekend worden dat de heer Jamaloodin een internationale rechtszaak heeft aangespannen tegen het Koninkrijk wegens zijn behandeling in het Maximus-onderzoek’. Maximus is het strafonderzoek naar de opdrachtgevers voor de moord begin 2013 op de populaire politicus Helmin Wiels (Pueblo Soberano), die daarvoor de verkiezingen had gewonnen en daarna definitief had gebroken met de voormalige coalitiepartner MFK van Schotte.
,,Omdat het OM zich dient te verantwoorden tegenover een internationaal rechtsorgaan en vreest niet (goed, red.) weg te zullen komen met de praktijken die de lokale rechters wel hebben getolereerd, besloot zij op deze wijze wraak te nemen tegen de heer Jamaloodin. De heer Jamaloodin laat zich echter niet afschrikken en zal zich met alle rechtsmiddelen verweren om zijn onschuld gestand te doen.”
Omdat het persbericht zo is opgesteld, onder andere met de opmerkingen dat ‘de heer George Jamaloodin kennis heeft genomen van het persbericht van het Openbaar Ministerie waarin melding wordt gemaakt van zijn aanhouding in Venezuela’, wordt de indruk gewekt dat dit is uitgestuurd door zijn advocaat of een andere derde. Maar omdat het onderaan door hemzelf wordt ondertekend – George Jamaloodin, Valencia, Venezuela, 18 maart 2017- dat hij op vrije voeten is gesteld en dus dergelijke persberichten kan uitsturen.
In het persbericht gaat hij terug in de tijd. In een brief van 7 september 2016, gericht aan raadsman Wilsoe, heeft officier van justitie Joris Beliën, namens het OM, de wens geuit Jamaloodin te willen verhoren in het kader van een drietal onderzoeken. En bovendien voornemens was hem in het kader daarvan in hechtenis te nemen.
Hierop volgde enkele uitwisselingen. Bij een e-mail van 8 februari 2017 heeft advocaat Wilsoe voor het laatst het volgende voorstel gericht aan het OM: ,,Geachte heer Beliën. Met referte aan uw schrijven van 7 september 2016 kan ik thans namens de heer Jamloodin berichten, dat hij, tot zijn spijt, langer in het buitenland moet verblijven dan hij voornemens was en/of had kunnen voorzien. Hij heeft mij derhalve verzocht om u te berichten dat, teneinde de kwesties als vermeld in uw eerdergenoemde brief alsnog zo snel mogelijk tot een afronding te leiden, hij zich beschikbaar houdt om via Skype u daarover te woord te staan.” Wilsoe voegde daaraan toe, ‘gelet op de efficiëntie waarmee de zitting met de rechter-commissaris op 29 september 2016 plaats had gevonden’, het volste vertrouwen te hebben dat dit niet alleen binnen de wettelijke kaders past ‘maar dat het bovendien naar ieders tevredenheid kan geschieden’.
Op dit voorstel van Jamaloodins raadsman antwoorde de officier van justitie: ,,Geachte heer Wilsoe. Dank voor uw aanbod, maar ik zou eigenlijk niet weten wat ik met verdachte zou moeten bespreken. Bovendien bevindt hij zich in het buitenland; als opsporingsambtenaar staat het mij niet vrij om zonder rechtshulpverzoek een gesprek met een verdachte te voeren.”
Uit dit antwoord blijkt volgens de verdachte dat het OM ‘kennelijk niet langer belang hechte aan het verhoren van de heer Jamloodin, maar ook dat er geen rechtshulpverzoek was uitgegaan naar Venezuela of waar dan ook’. Daarmee blijkt naar de mening van de ex-politicus dat de officier van justitie of de waarheid niet sprak of bewust verzweeg.
,,Hiervoor is geen rechtvaardiging te bedenken dan dat het OM zoveel mogelijke schade wenst te berokkenen aan Jamloodins reputatie. Immers, waarom is aan de raadsman niet gevraagd of de heer Jamaloodin alsnog naar Curaçao zou willen komen voor verhoor? Het OM heeft nota bene minder dan een jaar geleden beaamd dat hij vrij is om te reizen.”
De voormalig minister van Financiën van premier Schotte meent ook dat sprake is van ‘machtsmisbruik’. ,,Vrijheidsbeneming, ook voor verhoor, is een uiterste middel waarnaar slechts moet worden gegrepen wanneer het doel niet op een andere manier kan worden bereikt. Dus, aanhouding, voorarrest en in verzekering stellen behoren volgens het geldig internationaal recht een laatste redmiddel te zijn waartoe men pas overgaat als het doel niet op een andere wijze kan worden bereikt.”
Nu hij naar eigen zeggen ‘bereid en beschikbaar’ was om te worden verhoord, eventueel via Skype, getuigt het – zo vindt hijzelf - van machtsmisbruik om zijn aanhouding in Venezuela te verzoeken en bovendien middels een persbericht daar ruchtbaarheid aan te geven.
Jamaloodin liet eerder op zeker moment ‘voor medische redenen’ naar buurland Venezuela te moeten. Dat duurde echter veel langer dan gebruikelijk. Echter toen al werd het verzoek tot aanhouding en uitlevering gedaan.