Dollarisatie
Maar een ingrijpende verandering door de gulden in te wisselen voor de dollar vraagt wat meer aandacht dan er nu gegeven wordt door de overheid, DEZA, de Nederlandse Consumentbond en de RCN. Zij zijn alle gefocust op de juiste koers die berekend moet worden wanneer de bedrijven hun artikelen in dollars gaan verkopen. Een verlichte geest heeft al vastgesteld dat elk artikel reeds nu in guldens en in dollars geprijsd moet worden.
Wie een kijkje gaat nemen in (vooral) de sector voedingsmiddelen ziet dat artikelen soms in het geheel niet geprijsd worden, en soms alleen in guldens of in dollars. De enkeling niet te na gesproken, die inderdaad alle producten in twee valuta’s aangeeft. De instanties die de verantwoordelijkheid op zich hebben genomen, falen dus in de controle die een goed management na het nemen van de beslissing zou moeten uitvoeren.
Maar in werkelijkheid is het gehele gedoe van het zogenaamde toezicht dat er geen gebruik gemaakt zal worden van de valutawisseling om de prijzen te verhogen een farce. Vanaf het eerste begin dat er met twee verschillende geldseenheden wordt gewerkt, is er kennelijk geen enkel toezicht of controle geweest. Of misschien zijn de controlerende instanties in slaap gesukkeld, omdat de artikelen dubbel geprijsd zijn, zodat op de dag van de overgang naar de dollar geen verhoogde prijzen gepresenteerd worden.
Onze Europees Nederlandse broeders hebben kennelijk de intelligentie van een aantal Bonaireaanse zakenlieden onderschat. Het ziet er namelijk naar uit dat al weken geleden de prijzen van een aantal producten in guldens al verhoogd werden. Op het tijdstip dat de dollar het equivalent moet worden van de gulden is de prijs van het product weken daarvoor verhoogd. De enige mogelijkheid om een illegale verhoging te voorkomen is dus dat DEZA de prijzen van de producten van enkele maanden geleden vaststelt en dat ook nu controleert. Bij de overgang van guldens naar dollars zijn de prijzen dus vastgesteld op basis van het prijsbeleid van DEZA. Dat geldt voor de gehele zakenwereld en alle branches. Want als je iets doet, moet je het goed doen, nietwaar?
Trouwens ik zag afgelopen dagen in de media foto’s van een bataljon Bonaireaanse ‘journalisten’ die gefêteerd, gevoed en gelaafd werden door de RCN en de MCB. Van harte gegund natuurlijk, maar wat meer kritische aandacht voor de gang van zaken naar een nieuw bestaan - buiten de integraal geplaatste mededelingen van de RCN – zal vermoedelijk door de bevolking ook gewaardeerd worden.
Hubert Linkels, Bonaire