Schotte is niet alleen corrupt en crimineel bevonden, immers veroordeeld tot gevangenisstraf en nu in afwachting van hoger beroep, maar ook een antidemocraat. Degene die in 2012 ‘staatsgreep’ riep voor Zuid-Amerikaanse media omdat hij het door hem bezette regeringscentrum Fòrti moest verlaten nadat zijn kabinet de steun van de meerderheid in de Staten had verloren, probeert nu vriend en vijand te doen geloven dat hij de meeste stemmen vertegenwoordigt in het parlement. Schotte ondertekent namens 8 en soms 9 leden brieven met ‘E mayoria den Staten’ (de meerderheid in het parlement), terwijl de bevolking toch echt 21 Statenleden heeft gekozen. De MFK-leider, die bepaald geen goede staat van dienst heeft, gaat hiermee willens en wetens voorbij aan de uitslag van de eerlijke verkiezingen van amper drie maanden geleden. Anders gezegd: hij brengt de democratie in gevaar. Bewust. Althans hij probeert het. En slaagt er in ieder geval in om weer grote verwarring te zaaien. Schotte gaat nog net niet zover te claimen dat eigenlijk hij de regering moet vormen. Wel gijzelt hij ongegeneerd de Staten met zijn aankondiging om slechts ‘onder voorwaarden’ in te stemmen met de toelating van de nieuwe leden van de coalitie MAN-PAR-PNP-PS, terwijl artikel 47 van de Staatsregeling de leden van de Staten verplicht om de geloofsbrieven onvoorwaardelijk te onderzoeken. Het pas, vlak voor de kerst, aangetreden kabinet van premier Hensley Koeiman (MAN) zou éérst moeten instemmen met een vijftal inhoudelijke aanpassingen van het regeerakkoord, pas daarná willen Schotte (MFK) en zijn politieke volgelingen Amparo dos Santos (KdNT) en Eduard Braam (ex-PAR en, nadat hij geen ministerspost kreeg, onafhankelijk Statenlid) meewerken aan de goedkeuring van de geloofsbrieven van de overige rechtmatig gekozen leden. Schotte, die zelf ondanks een twijfelachtige screening minister-president werd (2010-2012), doet alsof de behandeling van de geloofsbrieven een soort toelatingsexamen en/of antecedentenonderzoek is. Dat is een volstrekte miskenning van het democratisch proces, waarmee hijzelf weer is gekozen. Het is omdat beroep is aangetekend, want zowel de officier van justitie als de rechter willen vanwege zijn misdadigheid ontneming van zijn passief kiesrecht. Uitgerekend zo’n persoon doet alsof hij weleens kan bepalen hoe het spel der democratie kan worden gespeeld. Het doel lijkt nu een ‘eigen voorzitter’ te benoemen, om daarna zoveel mogelijk te frustreren. Politieke macht en Schotte zijn een uiterst gevaarlijke combinatie. Dat vond het gerecht ook.
En dat de MFK-leider niets van zijn antidemocratische instelling is verleerd, blijkt ook nu weer met zijn staatsrechtelijke chantage. De vorige coalitie van PS-PAIS-PNP-Sulvaran en later PAR was er vier jaar lang continue op bedacht; het is te hopen dat de kersverse regeringscombinatie dit ook doet: zowel in de ministerraad als in het parlement.