Watermanagementplan voor ecologisch herstel Slagbaai

Van onze correspondent
Kralendijk - Op handen en voeten kruipen Thijs en Casper door de droge beek. Het dichte struikgewas maakt het vrijwel onmogelijk om rechtop te lopen.

De twee studenten van Hogeschool Van Hall Larenstein (HVHL) doen onderzoek in het Washington Slagbaai Nationaal Park en op de website van de Hogeschool wordt aandacht besteed aan wat ze precies ze doen.
In opdracht van de Stichting Nationale Parken (Stinapa) en het Green Overseas Programma van de Europese Unie werkt een team van docenten en studenten van de hogeschool aan een watermanagementplan voor het park. ,,Mijn vrienden denken dat ik hier lekker in de zon op het strand zit”, verzucht Thijs, terwijl hij het zweet van zijn hoofd veegt en een cactusstekel uit zijn hand trekt.
Stinapa werkt al jaren aan het ecologisch herstel van de voormalige plantages. Toen het gebied in de jaren zeventig werd aangekocht was het grotendeels kaalgekapt en liepen er duizenden geiten los. Overbegrazing verhindert het herstel van de oorspronkelijke vegetatie. Alleen cactussen en doornstruiken ontkomen aan de vraatzucht van de verwilderde geiten. De barre grond houdt nauwelijks vocht vast en spoelt weg tijdens de heftige buien in het regenseizoen. De ‘rooien’, de droge beekdalen, veranderen dan in modderstromen. Als gevolg daarvan verzanden de saliña’s, de zoutmeren die van groot belang zijn voor watervogels, en wordt het kwetsbare koraalrif voor de kust aangetast. Daarnaast zorgt erosie ook voor schade aan de wegen van het natuurgebied: regelmatig moet het park zijn deuren sluiten voor bezoekers omdat de wegen onbegaanbaar zijn geworden.
HVHL doet onderzoek naar effectieve manieren om deze waterproblematiek aan te pakken. Deze groene hogeschool heeft veel expertise op het gebied van watermanagement, bodemkunde en bosbeheer. De betrokken studenten verzamelen informatie voor een hydrologisch model van het park waarmee de gevolgen van extreme regenval goed in kaart worden gebracht. Daarvoor is gedetailleerde kennis van de bodem en vegetatie noodzakelijk.
Parkopzichter George Thodé begeleidt het team in het veld. Hij wijst aan tot hoe hoog het water kwam tijdens de regens vorig jaar en wijst zeldzame plantensoorten aan. Casper noteert secuur alles in zijn notitieboekje, terwijl Thijs een bodemmonster neemt. ,,Welkom in de Antillen”, lacht Thodé als de studenten vast komen te zitten in een doornstruik. Na een lange, hete dag in het veld rijdt het team terug naar de ingang van het park. ,,Dit was gaaf”, grijnst Thijs, en valt dan in slaap op de achterbank.
De inzichten uit dit onderzoek zijn volgens de HVHL niet alleen van belang voor Bonaire, maar ook voor andere gebieden waar waterbeheer een cruciale rol speelt en voor het onderwijs. Tijdens de open avond van vorige week donderdag laten studenten en onderzoekers zien hoe zij in de praktijk via onderzoek stap voor stap de wereld een stukje beter maken. ,,Dit sluit naadloos aan bij Wereldwaterdag die zaterdag werd gevierd. Dit is een internationale dag die het belang van schoon water en goed waterbeheer benadrukt. Door onderzoek, bewustwording en samenwerking kunnen we wereldwijd waterproblematiek beter aanpakken.”