Van een onzer verslaggevers
Willemstad - Zowel Statenleden van de coalitie als de oppositie kijken met argusogen naar de conceptwet die de verbouw en productie van medicinale cannabis moet regelen.

cannabisAan beide kanten vindt men het wetsvoorstel op veel punten te vaag en is er kritiek op het ontbreken van een economische haalbaarheidsstudie.
Dat bleek gisteren tijdens een vergadering van de centrale commissie van de Staten over de Ontwerplandsverordening tot wijziging van de Opiumlandsverordening, ofwel Landsverordening productie medicinale cannabis. ,,De Raad van Advies heeft om een onderzoek gevraagd dat duidelijk maakt welke concrete financiële voordelen er zijn van de verbouw van medicinale cannabis op Curaçao”, zegt PAR-lid Ana-Maria Pauletta. ,,Toch is er in de Memorie van Toelichting slechts een summier antwoord te vinden dat zegt dat het lucratief is in andere landen. Maar hoe zit dat voor Curaçao? Wordt de winst weer op het eiland geïnvesteerd of zien we het geld wegvloeien naar multinationals zoals is gebeurd bij online gaming?”
MFK-parlementariër Charles Cooper vindt het indienen van een ‘krakkemikkig wetsvoorstel’ en het feit dat het advies van de Raad van Advies niet is opgevolgd eenvoudigweg getuigen van een gebrek aan respect. ,,Je gooit van alles in de lucht, bijvoorbeeld 400 tot 500 extra arbeidsplaatsen, maar waarop is dat gebaseerd?”
De Statenleden vragen zich af hoe de overheid de cannabisteelt denkt te controleren en te voorkomen dat de oogst toch in de criminele sfeer van marihuana en andere softdrugs terechtkomt. Voor de afgifte van vergunningen, prijsbepaling en het beheer van de terreinen voor cannabisteelt wordt het Bureau Medicinale Cannabis Curaçao (BMCC) opgericht. Maar is voldoende onderzocht welke percelen in aanmerking komen, vraagt Pauletta zich af, die wijst op internationale eisen dat cannabis alleen verbouwd mag worden op terreinen die vrij zijn van chemische stoffen en metaalresten. ,,Kunnen we hier zo’n garantie geven?” Pauletta wil daarnaast weten of de ruimte die beschikbaar komt kan worden verdeeld onder verschillende ondernemers. ,,Krijgt iedereen die interesse heeft een gelijke kans om te beginnen met cannabisteelt of is het de bedoeling dat een groot bedrijf het recht krijgt?”
Amparo dos Santos van Kòrsou di Nos Tur (KdNT) wil dat de Curaçaose bevolking zich eerst over de zaak mag uitspreken via een referendum. ,,Laat het volk beslissen”, zegt Dos Santos, die zo zijn vermoedens heeft over de reden waarom minister Suzy Camelia-Römer (PIN) van Gezondheid, Milieu en Natuur (GMN) vaart zet achter de wetgeving. Zoals wel vaker verdenkt Dos Santos de GMN-minister ‘en haar mensen’ van persoonlijk gewin. Maar als het volk dan groen licht geeft, dan moet ook iedereen profijt hebben van de cannabisteelt en niet alleen een ‘groep die er rijk van wil worden’. ,,Geef dan de hele bevolking de kans om cannabis te verbouwen, ook onze jongeren die nu vanwege de verkoop van marihuana in de gevangenis vast zitten. De opbrengst wordt dan verkocht aan een laboratorium van de overheid.” Hou het klein, luidt het advies van Dos Santos. ,,Niet te ingewikkeld met allerlei regels”, zegt de leider van KdNT die tegelijkertijd waarschuwt dat ‘uit onderzoek in de Verenigde Staten is gebleken’ dat medicinale cannabis ook bijverschijnselen veroorzaakt, zoals geheugenverlies en sufheid.
PIN-Statenlid Rennox Calmes neemt het op voor zijn minister. ,,De wet biedt kansen voor ons allemaal”, vindt Calmes. Hij roept jongeren en coöperaties op zich voor te bereiden. ,,Maak een plan en werk samen, dan bereik je veel meer.” Calmes wijst erop dat de wet moet worden aangepast om medicinale cannabis te kunnen verbouwen op Curaçao. ,,Medicinale cannabis is uitsluitend op recept verkrijgbaar, bijvoorbeeld voor patiënten met Alzheimer of kanker. De Inspectie Geneesmiddelen zal een belangrijke rol hebben bij de supervisie en controle op de uitgifte van vergunningen.”
In het algemeen willen de Statenleden veel meer informatie van de overheid voordat zij hun goedkeuring geven aan het wetsvoorstel. De vragen betreffen de zakelijke kant: Hoe zit het met de concurrentie van andere landen? Stapt Curaçao op tijd in de markt? Wat gebeurt er met het deel van de cannabisoogst dat niet wordt verkocht? Maar ook het Bureau Medicinale Cannabis Curaçao: Welke taken krijgt het bureau precies? Hoe houdt het parlement zicht op het proces van de afgifte van licenties en prijsbepaling? Welke criteria gelden er bijvoorbeeld ter bescherming van het milieu?
MFK-Statenlid Cooper beroept zich op het Enkelvoudig Verdrag inzake verdovende middelen (EV) van de Verenigde Naties dat de handel in en toezicht op verdovende middelen regelt. ,,Een land dat de teelt van cannabis toelaat, stelt (…) een agentschap in”, citeert Cooper. ,,Wie wordt dat agentschap dat moet bepalen op welke percelen op Curaçao cannabis mag worden verbouwd?” Alleen telers met een vergunning van het agentschap komen in aanmerking voor de teelt, zo maakt Cooper op uit het verdrag. ,,Dat is een overheid in een overheid. Telers moeten hun totale oogst verkopen aan het agentschap dat het exclusieve recht van invoer, uitvoer en groothandel heeft”, stelt Cooper. ,,De rillingen lopen me over de rug. Dat is een monopolie! Hebben we daar al niet genoeg problemen van gezien in de haven?”
Wie het ook wordt, Cooper heeft er absoluut geen vertrouwen in dat de Curaçaose overheid de verplichtingen die voortkomen uit het VN-verdrag kan nakomen. Het gaat onder andere om de controle van personen, ondernemingen en plekken waar de cannabis verbouwd en verwerkt wordt. ,,We zijn niet eens in staat om illegale bouw aan te pakken”, zegt Cooper. ,,Wij hebben de menskracht niet om dit allemaal te doen. De teelt van medicinale cannabis heeft ook helemaal geen prioriteit in het overheidsbeleid.”