Van een onzer verslaggevers
Willemstad - De internationale bankiersverenging IBA is ernstig bezorgd en heeft zich er bij de Centrale Bank CBCS over beklaagd dat de lokale bank MCB de relatie met verscheidene internationale banken op Curaçao beëindigt.

mcb,,Dit zal het erg moeilijk, zo niet onmogelijk, maken voor onze leden om te blijven opereren op Curaçao”, schrijft het IBA-bestuur aan waarnemend president Leila Matroos-Lasten van de Centrale Bank. Wat vooral ook steekt, is de soms bijzonder korte termijn die een deel van deze gedupeerde IBA-leden wordt gegund om op zoek te gaan naar een alternatief (lees: andere lokale bankinstelling); in sommige gevallen is tot uiterlijk deze maand de tijd gegeven.
Daar komt bij, zo schrijven voorzitter Franklin Girigori en secretaris Jonathan Luckmann, dat veel overige lokale banken ook géén belangstelling hebben of niet bereid zijn om rekeningen te openen voor deze IBA-leden. Daardoor komt een deel van hen flink in de knel te zitten.
Hoewel de klachtbrief aan de CBCS geen naam noemt van de betreffende lokale bank die de bankrelatie met sommige IBA-leden opzegt, betreft het Maduro & Curiel’s Bank (MCB), de grootse binnenlandse bank van Curaçao en de Dutch Caribbean. Dat verneemt deze krant uit diverse bronnen.
De directie van MCB - overigens zelf lid van de Association of International Bankers (IBA) - verklaart desgevraagd: ,,Wij hebben een goede relatie met al onze cliënten, inclusief de ‘offshore banken’. Wij hebben tot nu toe geen enkele bankrekening zo maar gesloten of geen gehoor gegeven aan verzoeken tot langer openlaten. De meeste cliënten aan wie wij hebben gevraagd de rekeningen te sluiten, hebben wij drie maanden of meer gegeven. Dit ging gepaard met gesprekken en daarna schriftelijk.” Zie elders in deze editie de uitvoerige toelichting van MCB, die benadrukt zeer overwogen te handelen en zeker niet over één nacht ijs te gaan.
Uit de brief van de internationale bankiersvereniging van Curaçao blijkt dat naar het oordeel van IBA ‘geen dwingende redenen’ zijn aangedragen voor het afsluiten, en zeker niet dat dit op zulk een korte termijn dient te gebeuren, behalve dat de MCB zou hebben medegedeeld dat de ‘risk appetite’ is gewijzigd.
Met andere woorden: MCB heeft een andere inschatting gemaakt van het risico om zaken te doen met sommige op Curaçao gevestigde internationale banken en op basis daarvan is geoordeeld dat MCB dit risico niet langer wenst te nemen.
De MCB-directie hierover: ,,Wat betreft ‘risk appetite’, die varieert van instelling tot instelling. Wat voor de een niet acceptabel is, kan voor de ander - tegen overeengekomen tarieven - wel acceptabel zijn. Uiteindelijk zijn alle financiële instellingen er om zaken te doen en niet om cliënten weg te houden of rekeningen te sluiten, maar een cliënt of zaak mag nimmer de integriteit van de instelling of van de sector in gevaar brengen. Daar wordt tegenwoordig veel strenger naar gekeken. Ook door de samenleving, getuige de reacties naar aanleiding van de ING-affaire. Dus wij houden juist rekening met de maatschappelijke en economische gevolgen van het (niet) kordaat handelen wat betreft de AML/CFT- en KYC-regelgeving.”
AML staat voor Anti-Money Laundering en CFT staat voor Combatting the Financing of Terrorism, KYC voor Know Your Customer.
Op pagina 8
‘Gevolgen zijn verreikend’

Op pagina 11
MCB wijst op
poortwachtersfunctie