Eco en de Power
In mijn beleving is het totaal van de zotte dat nu al tot tweemaal toe mensen werkzaam bij Ecopower op Bonaire een tijd in het cachot hebben kunnen doorbrengen omdat zij er van worden verdacht de stroom te hebben afgeschakeld op dat prachtige eiland.
Dat ze dat feitelijk gedaan hebben, althans daarvoor de verantwoordelijkheid dragen, geloof ik wel. Niet echter in het onrechtmatige karakter van die handeling. In eerste instantie lijkt er sprake van overmacht; er zijn geen fondsen meer beschikbaar om brandstof aan te schaffen en in tweede instantie geldt wellicht een ander fenomeen. Immers een van de verdachten heeft nu verklaard dat hij er voor bevreesd was dat er lucht in de brandstofleidingen zou komen. Klaarblijkelijk heeft dat vervelende technische consequenties en die moesten voorkomen worden.
De Hoge Raad heeft zich in 1933 in het zogenaamde Veearts-arrest al uitgelaten over dergelijke situaties. Het verrichten van een op zich strafbare handeling hoeft niet onrechtmatig te zijn indien daarmee erger onheil wordt voorkomen. Mochten de feiten zich zo hebben voorgedaan als door de directie wordt geschetst, dan is er geen sprake van onrechtmatig handelen van de zijde van Ecopower.
Klaarblijkelijk is de gedachte op Bonaire om Ecopower enerzijds niet te betalen, althans niet volledig, en anderzijds door pure intimidatie van de directie de levering van stroom af te dwingen. Het is uitermate spijtig dat het Openbaar Ministerie zich voor dit karretje laat spannen. Het lijkt mij dat het centrale probleem is dat de afnemer van Ecopower niet of niet voldoende betaalt. Wellicht is er aan die kant sprake van verduistering? Nu we een civielrechtelijk conflict toch zo graag het strafrecht in willen trekken?
Peter Muller,
Curaçao
