Tevreden zucht de Boer terwijl hij de zonsopgang aanschouwt. Kan het leven beter? Hier staat hij dan. In de weide, tussen zijn koeien en zijn rijkdom. Dat het land helemaal kaalgegraasd is ziet hij niet. Nou ja, kaalgegraasd... Eerder in het jaar heeft hij het gras gesnoeid en de koeien mochten het zelf uitzoeken. Sindsdien lopen ze er broodmager bij. Echter ziet hij dat niet. Ivar de Boer is namelijk blind voor het lijden van zijn land en zijn kudde. Justitia loopt er al een tijdje mank bij, Ekonomia knaagt sinds kort aan de omheining in pure wanhoop, Algemene Zaken is de kluts kwijt, Salubridat heeft een gapende wond aan haar zijde, Enseñansa ziet scheel van de honger, Buitenlandse Zaken is spoorloos en SOAW slaapt opvallend veel. Helaas is er maar één koe die zorgen baart bij Ivar.
En ze staat niet in deze wei.
Curaçaohuis staat in de groene wei aan de overkant van de sloot. Daar is het gras niet weggesnoeid. Het is heel groen zelfs en Curaçaohuis heeft zich tegoed gedaan aan alle luxe. Ze loopt er glanzend en vet bij. Maar, denkt Ivar, ze is de laatste tijd niet afgegaan voor de nodige controles.
Kom, besluit de boer. Daar maken we even werk van.
Kalm rolt hij de mouwen op, doet de lange handschoenen aan en benadert de mooie koe. Ergens weet ze al wat er komen gaat. Met de ene hand houdt de Boer de staart vast van het dier en de andere steekt hij voorzichtig in de koe. Al in de eerste graai heeft de Boer wat beet wat er niet in hoort en haalt het eruit. Een grote klomp Sheldrous-Ridiculous laat de Boer op de grond naast zich vallen. Die is nutteloos gebleken vanaf 2010 toen het alle controles stopzette omdat deze te duur bleken naar zijn smaak.
De Boer steekt zijn hand er nogmaals in en deze keer gaat het er volledig in. Stukjes onverteerd groen in de vorm van schijtsmurrie druppelt uit de koe. Dat het smerig werk is, is de Boer ondertussen al gewend. Erger heeft hij immers al verricht. Thuis bijvoorbeeld. Met het vrouwke. Na diep en grondig te zoeken, komt de Boer eindelijk de oorzaak van alle ellende tegen en haalt hem uit de koe.
Kijk eens aan, roept de Boer. Een echte Marvelous-Carnivora-Monetaria parasiet! Die moet ik bewaren!
Even overweegt de Boer om het terug te stoppen in Curaçaohuis, maar dat is duidelijk niet gelukt. Dan maar wat anders, besluit Ivar. Bedenkelijk verlaat hij de groene weide en loopt naar de zielige kudde terug. Hoe lossen we dat op? Dan valt zijn blik op de slapende SOAW en hij glimlacht.
He, Essie! Kom eens kijken! Ik heb wat voor je!
NR, Curaçao