Er worden op Curaçao vele (en vaak goede) plannen gesmeed voor het aanzwengelen en voor het blijvend stimuleren van de economie. In de financiële dienstensector, bijvoorbeeld: hoe die weer nieuw leven kan worden ingeblazen nu de offshore trustbusiness als een pudding is ingezakt. En in de herhaaldelijk gepubliceerde en hooggeroemde geografische locatie van Curaçao en de daarmee gepaard gaande logistieke voordelen waarbij Curaçao als springplank zou kunnen dienen voor (Nederlandse) bedrijven om hun exportproducten in Zuid- en Midden-Amerika af te zetten. Mooi bedacht en (misschien) wel haalbaar, maar het zijn en blijven tot nu toe plannen.
Curaçao, dat wil zeggen de Curaçaose staatshuishouding, is echter - behalve met goed doordachte plannen - veel meer gebaat met daden die meetbare en verifieerbare goede impulsen aan onze lokale economie verschaffen. En de statistieken wijzen uit dat, meer dan enige andere entiteit op Curaçao, onze national carrier genaamd Insel Air, goede impulsen teweegbrengt; want Insel Air is de grootste toeleverancier van passagiers, waarmee zowel het toerisme gebaat is, als de inkomsten voor Curaçao Airport Partners (CAP) en de Curaçao Airport Holding (CAH) verkregen worden.
De inkomsten van de exploitant (CAP) bestaan voor 93 procent uit ‘aeronautical revenues’ (vertrekbelasting, l&P-gelden, ATC service charges) en voor nog geen 10 procent uit ‘non-aeronautical revenues’ (huren en exploitatie van parkeerplaats), die op zichzelf ook afhankelijk zijn van de verkregen aeronautical revenues. Het toeristenbureau CTB publiceert vol trots dat het toerisme ruim 730 miljoen gulden heeft bijgedragen aan de lokale economie, maar... waarvan is dat toerisme afhankelijk? Waar steunt dat toerisme voor 90 procent op? Ja, op airlift en die wordt voor een zeer groot deel geleverd door... ja, door Insel Air, die het grootste aandeel heeft geleverd in het passagiersvervoer van en naar Curaçao.
Nog los van de 450 m/v in het personeelsbestand en door Insel te betalen personeelskosten, wat maandelijks zorgt voor een injectie van miljoenen aan salarisbetalingen, met een multipliereffect voor de samenleving. Ook zorgt Insel Air voor een miljoenenomzet voor Curoil. Een voorts voor de staatskas, namelijk afdrachten loonbelasting en sociale premies SVB. Insel Air is een sociale partner gebleken die bijna de helft van het onvrijwillig werkeloos geraakte personeel van het failliete DAE heeft overgenomen, bij gebrek aan adequate werkeloosheidsvoorzieningen van overheidswege. Insel Air heeft voortdurend haar eigen nek uitgestoken met risicokapitaal van particulieren en met verantwoorde leningen die regelmatig afgelost worden (Korpodeko). Met een verantwoorde en goed uitgekiende bedrijfsvoering van eerst lease en later aankoop van de vliegtuigen. Met marktonderzoek op eigen kosten in de regio, gevolgd door een gestadige uitbreiding van haar eigen routenetwerk (de veelbesproken ‘hubfunctie’ van Curaçao.
Wie profiteert daarvan? In de eerste plaats CAP en CAH, met verhoogde inkomsten; voorts het toerisme, met toenemende aantallen inkomende toeristen; last but not least, de economie, met een grotere maandelijkse geldimpuls vanuit Insel Air.
En nu de keerzijde van de medaille. Toen Air Berlin als noodlijdende buitenlandse airline een zogenaamde stoelengarantie (lees: subsidie, want niet gekoppeld aan enige vorm van restitutieplicht) kreeg van 2 miljoen euro, was de enige politica die een kritisch geluid liet horen een zekere Omayra Leeflang. De overige politieke gemeenschap bleef muisstil. Die subsidie werd verstrekt door CTB en de holding CAH tezamen, maar werd wel volledig betaald door de holding en later werd in de pers met veel fanfare en onhoudbare berekeningen gemeld hoeveel voordeel onze economie wel zou hebben genoten van de vluchten van Air Berlin (buiten beschouwing gelaten de verschuiving van het passagiersaanbod van KLM naar Air Berlin vanwege het tijdelijk ver beneden de kostprijs vliegen door Air Berlin).
Het wordt tijd dat de onderlinge economische belangen en pijlers op de juiste wijze op hun waarden worden geschat. Wat ik hierboven schrijf, is statistisch verifieerbaar.
Marguérite Nahar, Curaçao

ADletters logo


Het Antilliaans Dagblad is de enige lokale Nederlandstalige ochtendkrant van Curaçao, Bonaire en Aruba. Op Sint Maarten, Sint Eustatius en Saba, alsmede in Nederland en andere landen is een online-abonnement eenvoudig mogelijk via online.ad.cw

antdagblad-logo


Print-abonnee worden of voor meer algemene informatie? Stuur dan een mail naar [email protected]. Met naam, adres en telefoonnummer. Abonnementsprijs is ANG 35,00 inclusief OB per kalendermaand. Print-abonneren is alleen mogelijk op Curaçao.