Ik heb bijna mijn hele leven in toerisme gewerkt en de hele wereld afgereisd om Curaçao te promoten op de meest belangrijke beurzen in Europa, Zuid- en Noord-Amerika. Wijlen Willy Neef was de grote promotor van de Nederlandse markt en aan hem hebben wij vandaag de dag te danken dat wij kunnen genieten van het uitstralingseffect wat deze markt met zich mee heeft gebracht, neem maar Jan Thiel; de baai en de hele omtrek, allemaal investeringen gericht op de Nederlandse markt.
80 Procent van alle horeca is in handen van Nederlanders die precies weten wat die markt wil en ook erop inspeelt. Jaren geleden toen Van der Valk zich op Curaçao wilde vestigen, was de mening van verschillende Chata-leden dat ze geen ‘rugzaktoeristen’ wilden hebben en dat het geen goede ontwikkeling zou zijn voor Curaçao, want die mensen spendeerden niet en men wilde vooral geen topless dames op onze stranden, stel je voor zeg!
Bleek een foute gedachtegang te zijn, want Van der Valk liep vol en bracht de prijs nog meer naar beneden door de monopolie van KLM te doorbreken door met hun eigen Sobel Air-charter te komen. Wat bleek? De winkeliers in de stad juichten Van der Valk toe, want die zogenaamde ‘rugzaktoeristen’ spendeerden wél en goed ook en ze waren happy met de appelmoes met die kers erop wat ze thuis ook kregen, dus ze voelden zich thuis!
Als wij alleen al Chogogo Resort nemen; die heeft er wel op ingespeeld met het resultaat dat het een van de meest succesvolle resorts is op Curaçao met een wachtlijst aan boekingen. Waarom? Om de simpele reden dat zij precies wisten wat die ‘rugzaktoeristen’ wilden hebben, namelijk een studio met een keukentje waar ze zelf konden kokkerellen en een ontbijtje konden klaarmaken en op het balkon suikerdiefjes konden voeren, terwijl de rest van de ‘highrise’ hotels nog steeds dachten dat de Nederlanders in een cementen blokkendoos wilden zitten en elke avond het casino in zouden duiken en vijf dollar zou betalen voor een lauwe Polar.
Wat zagen we? Opeens doken er kleine advertenties op in De Telegraaf die goedkopere appartementen aanboden, en mensen kozen daarvoor om de dure KLM-prijs te compenseren en lieten de grote hotels staan. Er was een wildgroei aan appartementen en iedereen die een container in de tuin had staan, verkocht dat als luxe appartement voorzien van alle gemakken totdat de gasten hier waren en we klachten kregen, maar er was niemand die eraan dacht om die hele wildgroei te reguleren.
Vraag en aanbod werkt altijd, kwalitatief gingen mensen betere accommodaties bouwen en kwamen er pensionado’s die ook gingen investeren, zoals de heer Raspoort van Club Seru Coral en vele anderen. De grote hotels die nog steeds dachten dat ze een vijfsterrenimago konden ophouden, kwamen erachter dat die sterren allemaal van het dak af vielen want ze bleven leeg.
Sonesta kwam en ging want die wilde niet met ‘cheapo’s’ als Arke en TUI werken want ze wilden alleen maar ‘highend market’-klanten hebben, totdat ze erachter kwamen dat het hun niet lukte en gingen toen bij diezelfde TUI en Arke en Maduro Travel met hangende pootjes bedelen om hen alsnog in hun catalogus op te nemen, natuurlijk tegen uitverkoopprijzen.
De wildgroei aan appartementen bleef aanhouden en vandaag de dag zien we overal complexen van 20 tot 30 appartementen staan die elkaar dood concurreren en nog steeds is er geen controlerend lichaam. Er is een poging gedaan om een vereniging op poten te zetten zoals de Chata, wat Casha heet, maar niet de invloed heeft als de Chata. Het gevolg van die wildgroei zien we nu met het faillissement van Kurá Hulanda want de vijfsterrenclientèle die ze wilden hebben kwam niet. Hetzelfde met Hyatt, een koud, steriel betonblok waar net zoveel sfeer is als op een kerkhof.
Waarom doet Aruba het wel goed? Hun grootste markt is Amerika en de Amerikaan voelt zich daar thuis, want je kan je kont niet keren of je vindt daar een fastfoodrestaurant waar je diezelfde 20 ounce cola kan krijgen als thuis en de Taco Bell is hetzelfde als thuis en die willen geen studio’tje en met een ontbijt op het balkon suikerdiefjes eten geven want die vinden die suikerdiefjes maar lastig, want ze prikken gaatjes in de suikerzakjes.
De mensen die op de Nederlandse markt hebben ingespeeld verdienen er goed aan zoals Wet & Wild, het oude Mambo Beach, Wilhelmina Café, Café De Buren, Bijna Thuis, Arke en TUI-reizen, noem op.
Dus haal nou dat idee van vijf sterren uit jullie hoofd en probeer nou te begrijpen wat de Nederlander wil. Het zal niet lukken zolang wij de mentaliteit blijven houden dat wij geen slaven meer willen zijn van de neokoloniaal en al dat andere blabla en laten we nou een keertje denken aan de toekomst en proberen ook aan die markt te verdienen, want het geld ligt letterlijk op straat; alleen wij weten niet hoe we het op moeten rapen omdat we te trots zijn om te bukken.
Ik blijf lachen op deze klip want zolang wij die slachtofferrol spelen, zullen wij er nooit uitkomen en zullen we altijd de ander de schuld blijven geven van ons mislukken.
Arthur Donker, Curaçao