Zaterdag 7 mei 2011: een demonstratie tegen de vervuiling door de Isla en niet voor sluiting van de Isla. Voor de Isla-poort rode Hugo Chávez-pakken, Isla-medewerkers, om te verhinderen dat de demonstranten hun eis aan de directie overhandigden dat Isla schoon moet. Ze gooiden eieren en probeerden Edgar Leito (MSi) bloemen te geven met de woorden dat het de volgende keer een krans is. Met Peter van Leeuwen (Smoc) was hij voor hen de personificatie van de duivel.
Het toenmalige isolement van protest tegen de Isla-vervuiling blijkt uit het feit dat de organisaties Amigu di Tera, Defensa Ambiental en Humanitaire Zorg het medeorganiseren van de mars weigerden met het argument zich niet met politiek in te laten. Vooraf werd een brief gestuurd aan instanties voor het materiële en/of geestelijk welzijn van de bevolking: de ministers van Gezondheid, Milieu, Natuur en van Onderwijs, de Staten van Curaçao, de vakbonden, de onderwijscentrales en de christelijke, islamitische en joodse geloofsgenootschappen. Er kwam nooit enige reactie.
Donderdag 22 augustus 2013: ruim twee jaar later, het Statendebat over de Isla. Op de tribune twee rijen dik Isla-medewerkers. De overgrote meerderheid nu in blauw bedrijfstenue. Luisterend naar Statenleden en een minister-president die de woorden van Leito en Van Leeuwen volmondig herhaalden: ,,Isla moet schoon. Daarvoor moet Isla investeren in moderne apparatuur.” Woorden die de kern uitmaken van een motie die Statenbreed werd aangenomen.
De zitting had daarom kunnen worden afgesloten met de Bob Dylan-song, The Times They are a-Changing. Geen enkele parlementariër of minister kan zich nog ontkenning van de Isla-vervuiling veroorloven. Die vervuiling is nu parlementair bevestigd en daarmee een politiek feit. Daardoor is er ook geen ontsnappen aan de woorden van Helmin Wiels tijdens de vergadering van de Centrale Commissie van de Staten over de Isla (maart 2012): ,,Als iemand een Hinderwetvergunning overtreedt, moet hij aangepakt worden. Ook PdVSA.” In nog geen drie jaar is dus de invloed gebleken, ook door Frente Sivil en Akshon Sivil, van burgerinitiatieven.
Het resultaat is echter flinterdun: (1) Het debat was niet zakelijk, maar ideologisch. Het dreef op de notie nos. Het was nos Isla, nos refineria en niet gewoon zakelijk de Isla. Nog meer nos, nu als nos mes por, bleek in een debat tussen Jesus-Leito en Asjes over de vraag of de status van Nederland, net zoals in 1985 toen de premiers Lubbers en Liberia-Peters samen de onderhandelingen met de Venezolanen voerden, niet benut moet worden tijdens onderhandelingen met PdVSA (Jesus-Leito), of dat Curaçao wel aan de bel zal trekken als het moeilijk wordt (Asjes). Nos, nos, nos. Egocentrisme. Geen moment kon de indruk ontstaan dat in Staten en regering besef bestaat van de Curacaose bijdrage aan de mondiale milieuproblemen. Zo staan we in de top 5 vervuilers per hoofd van de bevolking (zie Timo Brouwer ‘Isla en de beslissingen die we moeten nemen’, AD 23 augustus 2013); (2) De vraag wat het zwaarst weegt, Isla open of Isla schoon, is niet gesteld door de Staten en niet beantwoord door de regering; (3) Uit het debat bleek wel dat modernisering (Isla schoon) sterker werd gerelateerd met commerciële overwegingen dan met milieu- en gezondheidsschade. Gesloten scholen en jaarlijks achttien voortijdige doden bleven onbenoemd; (4) Daarom blijft alles gewoon bij het oude wanneer de financiering van de modernisering niet rond komt; (5) Dat de Europese Investeringsbank, niet zomaar een loketje, (financiële) steun betuigde aan Green Town bleef ook buiten zicht. Ook bij de PAR, een partij die vaak toch wel het vizier op onze belangen bij Europa richt. Eveneens egocentrisme.
Kortom, flinterdun, allemaal parlementaire tijdbommen. Mij dunkt dat burgerinitiatieven daarom noodzakelijk blijven. Niets veranderd? Toch wel. Zij hoeven niet langer hun visie te verdedigen want die is nu parlementair verankerd. De verantwoordingsplicht ligt voortaan bij Staten en regering.
Hans van Hulst,
Curaçao


Het Antilliaans Dagblad is de enige lokale Nederlandstalige ochtendkrant van Curaçao, Bonaire en Aruba. Op Sint Maarten, Sint Eustatius en Saba, alsmede in Nederland en andere landen is een online-abonnement eenvoudig mogelijk via online.ad.cw

antdagblad-logo


Print-abonnee worden of voor meer algemene informatie? Stuur dan een mail naar [email protected]. Met naam, adres en telefoonnummer. Abonnementsprijs is ANG 35,00 inclusief OB per kalendermaand. Print-abonneren is alleen mogelijk op Curaçao.