Eerder heb ik uitgelegd hoe men verantwoordelijkheid voor de eigen buurt kan nemen en een manier bedenken hoe misdaad te bestrijden door ons te verenigen in een systeem van ‘buurtbeveiliging’, bekend als ‘neighborhood watch’.
Begin met uw buurman, wanneer u met elkaar afspreekt elkaar te waarschuwen wanneer er ‘vreemde’ figuren gesignaleerd worden. Indien mogelijk, neem een foto van die persoon! Probeer meer mensen in dezelfde straat erbij te betrekken. Organiseer een systeem om elkaar te waarschuwen volgens een ‘dienstrooster’. Wanneer een straat is georganiseerd volgen de anderen heus wel. Alle bewoners moeten de telefoonnummers van iedereen in de wijk bij de hand hebben, en ook het alarmnummer van de politie.
Wanneer de wijk wordt georganiseerd zal het meteen opvallen welke gezinnen problemen hebben: een enkele ouder, zonder werk, kinderen die niet naar school gaan, jongeren zonder vooruitzichten. Ook zal het opvallen welke jongeren met luxeartikelen rondlopen, die ze nooit hebben kunnen kopen! Of degenen die rondrijden in auto’s die ze nooit en te nimmer hebben kunnen aanschaffen. Deze gezinnen of personen zullen zich heftig verzetten tegen de wijkbeveiliging. Ze zijn niet alleen antisociaal, maar zelfs in staat een terreuractie te beginnen tegen de bewoners.
Geef ze meteen aan bij de bevoegde autoriteiten. Maar de wijk moet ook bereid zijn deze mensen te helpen; laat merken dat de wijkorganisatie klaar staat om te helpen. Vraag om professionele hulp, anders breiden deze gezinnen zich uit en vormen dan een bedreiging voor onze veiligheid en kwaliteit van het leven.
Het probleem is: vrees om actie te nemen! Daarom juist heeft de wijk baat bij een hechte eenheid om sterk te staan, met de steun van het bevoegd gezag. De disfunctionerende gezinnen moeten overgehaald worden professionele hulp te aanvaarden, om hen te leren hoe om te gaan met hun problemen, hoe de kinderen te betrekken in sportieve activiteiten, etc., om zodoende te voorkomen dat deze kinderen in de greep van de misdaad terechtkomen. Meer dan ooit moet het kind zich betrokken voelen in het ‘wijkgezin’, wanneer dit ‘thuis’ moeilijk gaat.
Een wijk organiseren is afhankelijk van de fysieke, economische en sociale structuur ervan en van de aanwezige faciliteiten. Er kan begonnen worden met een schoonmaakactie om zoveel mogelijk wijkbewoners mee te laten doen. Selikor helpt altijd. Wanneer de wijk is opgeruimd moet er overeenstemming zijn over ‘gedragsregels’ hoe huis-, tuin- en straatvuil aan te pakken. Op deze wijze worden er meer contacten gelegd om tot een organisatie te komen om de kinderen te helpen door middel van sport, huiswerkcontrole en -begeleiding, een kinderopvang (bij een of meerdere gezinnen) voor de kleintjes. De bejaarden in de wijk kunnen hulp krijgen, waardoor het noodzakelijke ‘medeleven’ weer terugkomt. Als er een buurtcentrum is, moet dit optimaal gebruikt worden.
Dit proces vergemakkelijkt een beveiligingssysteem tegen misdaad en leidt tot eenheid en rust in de wijk, waar de misdadiger heel goed beseft dat hij hier zijn slag niet kan slaan!
Een kritisch ingestelde en goed ingelichte bevolking kan zelfs corruptie bestrijden, wat een zeer ernstige vorm van misdaad is, die onze hele gemeenschap aantast. Corruptie, zowel in de politiek, de overheid als het bedrijfsleven, maakt de weg vrij voor de internationale georganiseerde misdaad om binnen te dringen en de macht in ons land over te nemen. Deze ramp is reeds gaande! Daarom moeten wij goed ingelicht zijn om de indicaties van dit soort corruptie te ontdekken. En dan moeten wij dit publiekelijk aangeven. Wanneer wij onze mond houden en het hoofd buigen, maken wij de weg vrij voor onderdrukking en dictatuur van het geld en de georganiseerde criminaliteit.
Oftewel we bundelen onze krachten of ons land wordt een mislukte staat, waar misdaad het voor het zeggen heeft en de toerist en de investeerder ver van weg blijven. Ik weiger dit scenario te accepteren!
Joseph ‘Jopi’ Hart, Curaçao