U was mij natuurlijk allang vergeten, maar ik ben weer terug. Vorig jaar, om precies te zijn op 3 mei 2012, werd ik door het Bureau Bevolking dood verklaard middels aankruising van het vakje ‘is overleden’ met vermelding van de overlijdensdatum 3 mei 2012. Dit in verband met een door de pensioenautoriteit verplicht formulier ter controle of de pensioengenieter nog leeft. Nota bene op 3 mei dood verklaard. De verjaardag van mijn zoon. Hadden ze niet een dag kunnen wachten?
Sindsdien verblijf ik in de hemel. Vorige week ontving ik echter in mijn postbus aan de hemelpoort weer zo’n formulier. Met Petrus maakte ik de afspraak dat ik voor een paar dagen terug zou gaan naar Bonaire om met het formulier bij Bureau Bevolking een gokje te wagen. De deal was dat ik terug zou gaan naar Bonaire om te kijken of er, net zoals zo ongeveer 2000 jaar geleden, nogmaals een wonderbaarlijke verrijzenis plaats zou kunnen vinden. In het geval mijn dood zou worden herbevestigd, zou ik mij weer bij de poort van de hemel moeten melden. In het geval ik zou verrijzen, zou ik op Bonaire mogen blijven.
Op vrijdagmiddag meldde ik me om half drie bij het Bureau Bevolking met de vraag of ze het formulier in zouden kunnen vullen. De loketdame vertelde me dat het kantoor gesloten was om half drie en dat ze dus niets voor me kon doen. Ik wees haar op de koeienletters op de buitenmuur die een sluitingstijd van drie uur aangaf. U raadt het al; na een zinloze discussie van mijn kant kwam de loketdame tot de conclusie dat het inmiddels vijf over half drie was en ze dus nog meer gesloten waren.
Op maandagochtend meldde ik me met formulier weer bij het bureau en tot mijn groot genoegen werd, nadat de loketdame haar computersysteem had geraadpleegd, het vakje ‘in leven’ nu aangevinkt. Ik leef dus weer en besloot direct naar huis te gaan om het goede nieuws aan mijn vrouw te melden. Dat belooft na een jaar een gezellig weerzien te worden, dacht ik nog. Thuis aangekomen trof ik echter niemand aan. Ik wachtte een paar uur, maar mijn vrouw was en bleef weg. Ik besloot toen voor de zekerheid het formulier nog eens te raadplegen.
Ik zag dat de ambtenaar hier een keuze heeft moeten maken uit de volgende opties: ongehuwd/gehuwd/gescheiden/samenwonend. De ambtenaar heeft ervoor gekozen om het vakje ‘ongehuwd’ aan te kruisen. Omdat ik niet gescheiden ben en ik dus kennelijk ongehuwd ben is de conclusie dus automatisch dat nu mijn vrouw het haasje is en is overleden, volgens Bureau Bevolking. Ik begrijp nu waarom ze niet thuis is. Zij zit dus nu in de hemel, terwijl ik dus eigenlijk voornamelijk omdat ik haar miste, terug ben gekomen naar Bonaire. Had ik dat vooraf geweten, dat was ik liever dood gebleven, dan hadden we nu gezellig met z’n tweeën in de hemel gezeten...
Jan van der List, Bonaire