Het is een dieptrieste dag voor vrouwen op ons eiland, in onze regio, in dit deel van de wereld. Een jonge, 18-jarige prostituee is gewurgd in Campo Alegre.
Achttien...
Ik probeer me in te denken wat zij, een 18-jarig tienermeisje, in die laatste minuten van doodstrijd zal hebben gedacht. Ze zal om haar moeder geroepen hebben, haar vader, iemand die haar had moeten beschermen tegen bruut geweld, tegen de boze buitenwereld. Ze zal de dader gesmeekt hebben, zo mogelijk nog meer toegezegd hebben dan zij al heeft moeten geven aan het volk der geile mannen.
Achttien...
Zij had úw dochter kunnen zijn, mijn dochter. In de examenklas moeten zitten of net aan een studie begonnen. Vol vertrouwen richting volwassenheid groeien, met bravoure een beter leven nastreven. In de spiegel kijken om zich op te maken voor een vriendje, verkering, de romantiek van uitgaan en dingen doen die misschien niet horen maar wel horen bij opgroeien. Dit meisje was achttien. Aan het werk. In een bordeel. Op ons eiland. Binnen de wetten van wat wij betamelijk achten.
Achttien...
In India is een jonge vrouw overleden aan de gevolgen van een gangbang. U heeft dat nieuws gevolgd, ik ook. India is ver weg. De verontwaardiging van het Indiase volk is massaal en wij verontwaardigen mee. Tssssssk, in India! Zij was 23 jaar jong.
Overal ter wereld strijden vrouwen voor de veiligheid van hun dochters, hun kleindochters en zichzelf. Voor rechtvaardigheid en het recht op een gelijkwaardig bestaan. De Facebook-community ‘Women’s Rights News’ post dagelijks quotes van dappere, verschilmakende vrouwen die zich onverschrokken inzetten voor ons, de vrouwen van deze wereld. Een vaak terugkerende re-post is: ,,We live in a society that teaches women to be careful not to get raped, instead of teaching men <I>not to rape!<I>” Vervang het woord 'rape' door 'violence' en iedere ouder met een dochter knikt begrijpend. Maar nog altijd zullen te veel ouders van (achttienjarige) zonen de ogen neerslaan.
Ik ben geen zedenprediker, ik begrijp het systeem van vraag en aanbod. Er is geen cel in mijn vrouwenlichaam die begrijpt wat de duisternis moet zijn van een vrouw die haar lichaam verkoopt aan een eindeloze stroom mannen. Nog minder kan ik begrip hebben voor een 'working environment' die toestaat dat een achttienjarige wordt blootgesteld aan de grillen van lust. Maar oneindig veel minder heb ik begrip voor een (rechts)systeem dat dergelijke arbeidsethos toestaat.
Achttien...

Heel bedroefd.

Gonneke van den Kieboom, Curaçao