Het is verkiezingstijd. Sommige mensen gaan daar anders mee om dan anderen, maar wat we allemaal uiteindelijk willen bereiken is... een beter leven voor onszelf en misschien ook wel voor onze omgeving. En nu hebben we die kans! Om dit betere leven te bereiken hoeven we, gelukkig, niet met z’n allen mee te gaan in de verkiezingsgekte. Dit kunnen we bereiken vanuit onze eigen kleine persoonlijke wereld.
Daarom stel ik voor dat we ons eens gaan gedragen alsof we al een beter leven hebben! Gewoon voor de lol. Gewoon om eens te bewijzen dat we de beschaafde, geciviliseerde mensen zijn die wij zeggen te zijn! Want, of we het nou onder ogen willen zien of niet, onze samenleving heeft de vorige regering geproduceerd en niemand anders. Dus onze samenleving zal de volgende regering ook produceren.
Hoe kunnen we binnen ons dagelijks leven invloed hebben op ‘het betere leven’ van ons allemaal? Door simpelweg een positievere algehele stemming op het eiland te creëren! We kunnen beginnen met de meest simpele aanpassingen, wat ons echt bijna niks zal kosten, maar veel zal opleveren. Hieronder een aantal tips:
Op de dag dat je je kliko buitenzet, kan je die zó plaatsen dat de handvatten naar de straat wijzen. De mannen van de Selikortruck zullen je dankbaar zijn. En jij zal blij zijn dat je ook vandaag aan een ander hebt gedacht.
Als je 40 km/u wilt rijden, op een weg waar het tempo waarschijnlijk hoger ligt, is dat vooral jouw zaak, dus als je bij een kruising komt, rem even af en wacht op je beurt. Er toch voor schieten en doorgaan met 40 rijden levert alleen maar boosheid van je medeweggebruikers op. In een restaurant, als je van je tafel opstaat, schuif even je stoel aan. De mensen in de bediening doen hun best (ja echt!) en met armen vol met borden wordt een stoel middenin het looppad niet geapprecieerd.
We kennen allemaal het principe van het ritsen in het verkeer en dat gaat ook geweldig, vooral tijdens de ochtendspits. Dus als je een kans krijgt om de weg op te draaien, wat kost het je om even een handje op te steken ten teken van dankbaarheid?
‘Stop Violensha’ zien we overal, maar werken we eraan mee? Niet altijd. De meeste mensen gebruiken inderdaad geen lichamelijk geweld, maar denk ook aan andere vormen van geweld. Bijvoorbeeld verbaal geweld, roddelen, milieu vervuilen, enzovoort. Leer geweld herkennen wanneer je het gebruikt en voor wat het is: agressie. En agressie is niet opbouwend, maar afbrekend. Altijd.
Praat correct. Gebruik de juiste woorden voor de juiste personen, objecten of gevoelens. Tante/tanchi of oom/tio is alleen voor familie of vrienden van de familie. Leer je kind om de namen van volwassenen te onthouden en te gebruiken. Andersom doet de volwassene dat ook van het kind. E koi, dinges, dingetje, het heeft allemaal een naam en hoe beter je iets benoemt hoe minder verwarring er kan ontstaan.
Meer (un)common courtesy voor in het verkeer: grote zwarte uitlaatgassen geven echt een onderontwikkeld beeld van de bestuurder en kunnen voorkomen worden door bepaalde onderdelen op tijd te vervangen; probeer bij oranje tóch te remmen, diegene achter jou die door donkeroranje wilde rijden is dan ook gedwongen om te stoppen; op tijd richting aangeven is echt heel makkelijk; als je ‘s avonds rijdt, doe je grote licht uit en/of laat je koplampen naar de straat stellen en niet recht vooruit.
Ongedierte kan verminderen door de vuilnis alleen maar in de vuilnisbak te gooien. De rooi, de berm, de zee of 5 meter naast een vuilnisbak is geen plek voor vuilnis, maar voor de natuur.
Hoeveel calorieën zou het kosten om even iemand aan te kijken als je bedankt? En als het zo weinig kost waarom doen we het dan niet? Het geeft die persoon de waardering en bevestiging van de dankbaarheid die ze verdienen.
Bij de bakker ‘wie is de laatste?’ vragen schept veel rust. Je kan het ook zelf even aangeven aan degene die na jou binnenkomt.
Als kinderen buitenspelen en ze kunnen alleen maar schreeuwen en gillen, is dat een teken dat ze niet genoeg hebben leren praten. Praat praat praat met je kinderen (en laat ze zo vaak mogelijk buitenspelen). Woordenschat ontwikkelt zich niet vanzelf en de ouder-kindrelatie wordt er alleen maar beter van.
De Chinees heet niet Chino en verdient ook een ‘bon tardi, mi por hanja un…’ en een ‘danki’ bij het wisselgeld terugkrijgen.
Dus.... hoeveel heeft ons dit allemaal gekost? Wat geld voor dat auto-onderdeel, wat extra spuug, een minuut voor het rode stoplicht, wat extra vuilniszakken en een aantal calorieën.
En.... wat levert het ons op? Onmiddellijke dankbaarheid van onze medemens, minder irritatie en een positievere mentale gemoedstoestand niet alleen voor onszelf, maar ook voor onze buren, onze kinderen, onze ouderen en onze dieren: alles en iedereen waarmee we samen-leven, onze samen-leving!
Als wij allemaal, iedereen die dit leest, een sfeer creëren die geen ruimte overlaat voor gedrag dat minder is dat dit, dan kan de omgeving niet anders dan zich aansluiten bij de algemeen geldende normen. Hoeveel goedkoper dit dan het bouwen van resorts met hoge muren??
Ik zie je, als laatste bij de bakker!

Yolanda Wiel, Curaçao