Curaçao is geen eiland. Dit land onderhoudt tal van relaties met de wereld om ons heen. Relaties die soms schadelijk zijn voor de ontwikkeling van ons land, en andere momenten weer gekoesterd moeten worden. Omdat ze kansen opleveren. Het was de grondlegger van onze partij, Doktor Da Costa Gomez, die dat al inzag. Hij pleitte niet voor onafhankelijkheid maar autonomie. Een krachtig land dat zelfbewust de samenwerking opzoekt met de landen om zich heen.
Daar sta ik ook voor. Als geen ander weet ik hoe belangrijk, maar ook complex die relaties kunnen zijn. Als hoogst geplaatste Europese Nederlander in de verkiezingsstrijd van 19 oktober ben ik in staat om een brug te slaan tussen Nederland en Curaçao. Ik ken de belangen van beide landen, spreek de taal en weet tot concrete resultaten te komen.
De totale afbraak van de relatie met Nederland, zoals we de afgelopen 22 maanden gezien hebben, zorgt voor grote problemen. Bijvoorbeeld in onze samenleving. Grote groepen Europese Nederlanders voelen zich hier niet meer veilig. Pensionado’s die zich zorgen maken over hun inkomen, stagiairs die niet veilig over straat kunnen, ondernemers die vastlopen in de bureaucratische molen. Allemaal mensen die deel uitmaken van dit eiland, maar niet vooruitkomen. Deels vanwege hun afkomst, en de spanningen die dat oproept. Ik kom met maatregelen om hen optimaal te betrekken in onze samenleving. Iedereen hoort erbij.
Maar de relatie met Nederland, en de afbraak daarvan heeft nog veel meer gevolgen. Kijkt u naar armoedebestrijding. Amfo, de stichting die Nederlands ontwikkelingsgeld beheert en uitgeeft, bestaat in 2013 niet meer. Het Sociaal Economisch Initiatief stopt. Honderden projecten en even zovele arbeidsplaatsen staan op de tocht. Om nog maar niet te spreken over de duizenden kwetsbare gezinnen en personen die door hen geholpen worden. En dat enkel om politiek gewin. Dat nooit. Ik sta voor een gezonde relatie met Nederland, waarbij Curaçao vanuit eigen kracht optimaal voordelen behaalt.
Ik weet waarover ik praat. Negen jaar geleden kwam ik naar het eiland om me in te zetten voor kinderen en hun families in kwetsbare situaties. Zo was ik jaren pleegouder en heb ik vele kinderen mogen opvangen in mijn gezin. In de jaren daarop volgend zette ik me in als hiv/aids-coördinator bij het Nederlandse Rode Kruis ,richtte ik Foundation Meant to Shine op in Banda’bou waar ruim 30 kinderen iedere middag worden opgevangen en begeleid bij huiswerk, sociale vorming, creativiteit, sport en spel. Meant to Shine werkt op Banda’bou samen met de Voedselbank Curaçao en Plataforma Banda Bou.
Verder was ik werkzaam als adviseur bij Usona (uitvoeringsorganisatie ontwikkeling Nederlandse Antillen tegenwoordig Sona) en als consultant in de gezondheidszorg waarbij ik diverse projecten voor het ministerie van Gezondheid, Milieu en Natuur heb uitgevoerd en begeleid. Vrij recent ben ik benoemd als directeur van een welzijnsorganisatie.
Kortom: ik sta met beide benen in de samenleving, ik heb een bewezen track record en ik weet van beleid en uitvoering. Wie net als ik kiest voor een zorgvuldige ontwikkeling van Curaçao, steunend op eigen kracht maar de wil om samen te werken, die kiest voor mij. Iedereen telt!
Ane Marten de Vries,
Nummer 6 lijst PNP, Curaçao

Het Antilliaans Dagblad is de enige lokale Nederlandstalige ochtendkrant van Curaçao, Bonaire en Aruba. Op Sint Maarten, Sint Eustatius en Saba, alsmede in Nederland en andere landen is een online-abonnement eenvoudig mogelijk via online.ad.cw

antdagblad-logo


Print-abonnee worden of voor meer algemene informatie? Stuur dan een mail naar [email protected]. Met naam, adres en telefoonnummer. Abonnementsprijs is ANG 35,00 inclusief OB per kalendermaand. Print-abonneren is alleen mogelijk op Curaçao.