Onze Statenvoorzitter wil het Kiesreglement aanpassen om te voorkomen dat Statenleden hun zetel meenemen als zij, gedreven door voortschrijdende inzichten, hun partij verlaten. Let wel, ik gebruik het woord ‘meenemen’, omdat het woord ‘stelen’ dat door de heer Asjes gebruikt is, impliceert dat deze actie tegen de wet zou zijn, terwijl dat niet zo is.
Vanwege zijn eigen schorsingstactieken, kan hij dit wetsvoorstel pas na de verkiezingen inbrengen, maar daar gaat dit stuk niet over. Wat ik me wel afvraag is hoe ver dit concept gaat. Wordt deze regel een pressiemiddel als een Statenlid met enige regelmaat niet meestemt met de partijlijn? En wat als het Statenlid dat zo vaak doet dat het partijbestuur hem of haar royeert? Is dat Statenlid dan ook verplicht de zetel te retourneren? Dit lijkt veel macht te verschuiven naar de partijbesturen, wat niet in overeenstemming is met onze Staatsregeling, daarover zo meteen meer.
Ik moet toegeven dat er iets onnatuurlijks is aan een politiek systeem waarin mensen met een handjevol stemmen de politieke agenda kunnen bepalen. En het mes snijdt aan beide kanten: vandaag valt er door ‘meenemen’ een regering waar je het niet mee eens was, maar morgen overkomt het je dat een regering die je wel sympathiseerde zo zijn meerderheid verliest.
Maar is het niet beter om de oplossing te zoeken in een heel ander systeem, namelijk dat van direct gekozen parlementariërs? Dit systeem wordt in de meeste Angelsaksische landen toegepast. De parlementariër wordt direct vanuit een district gekozen en is dus een ware vertegenwoordiger van een deel van de bevolking. De zetel is dus echt van hem of haar en niet van de partij. De parlementariër die af en toe tegen zijn partij stemt, of zelfs helemaal omzwaait, doet dat gebaseerd op eigen verantwoordelijkheid zonder rekening te hoeven houden dat de zetel terug naar de partij gaat, het is immers zijn welverdiende zetel. Het volk kan veel directer verantwoording eisen van de parlementariër die niet presteert.
Deze systematiek past ook veel beter bij de gedachte die op diverse plaatsen in ons Staatsreglement verwoord is. Onder meer Artikel 43: ‘De leden van de Staten worden rechtstreeks gekozen door de ingezetenen van Curaçao’ en Artikel 56 lid 3: ‘De leden stemmen zonder last’ of in goed Papiaments: ‘segun nan konsenshi’.
In het gespannen politieke klimaat van deze dagen zal het er wel niet van komen om een dergelijke diepgaande verandering uit te werken, maar op de lange termijn zou directe verkiezing wel degelijk in overweging genomen moeten worden. Er zijn diverse juristen die het als een gemiste kans beschouwen dat het Land Curaçao niet vanaf het begin op deze methodiek is gestoeld.
Het is tot slot frappant te moeten constateren dat de politieke agenda van augustus 2012 voor een groot deel is bepaald door drie parlementariërs (Cleopa: 336 voorkeurstemmen, Rozier: 209, Asjes: 158) die geen van allen tot de top 21 vote-getters van ons dushi Kòrsou behoorden. Om tot die exclusieve club te behoren, moest je bij de laatste verkiezingen minimaal 406 persoonlijke stemmen hebben behaald.
Alex Mollen, Curaçao

Het Antilliaans Dagblad is de enige lokale Nederlandstalige ochtendkrant van Curaçao, Bonaire en Aruba. Op Sint Maarten, Sint Eustatius en Saba, alsmede in Nederland en andere landen is een online-abonnement eenvoudig mogelijk via online.ad.cw

antdagblad-logo


Print-abonnee worden of voor meer algemene informatie? Stuur dan een mail naar [email protected]. Met naam, adres en telefoonnummer. Abonnementsprijs is ANG 35,00 inclusief OB per kalendermaand. Print-abonneren is alleen mogelijk op Curaçao.