Politieke situatie
Nederlandse Tweede Kamerleden willen een discussie met de Koninkrijksminister over de waarborgfunctie volgens het Statuut over behoorlijk bestuur. Het Cft doet goed werk maar ook dit instituut heeft onvoldoende mogelijkheden het ontstane financiële tekort binnen anderhalf jaar te voorkomen. Resultaat: het land Curaçao is zeer slecht begonnen en het zal jaren duren om hier weer bovenop te komen. De kwaliteit van de gehele samenleving laat ook te wensen over, waarbij we een voorbeeld kunnen nemen aan het resultaat van de volkstelling die nog steeds niet bekend gemaakt kan worden.
Ander voorbeeld is het beleid van de regering over landsgebouwen en zomaar ineens het huurcontract van Kranshi opzeggen, zonder eerst een totaalbeleid op te zetten voor alle overheidsgebouwen. Gratis onderwijs van de ene op de andere dag introduceren zonder een totaalplan te maken. Groene energie introduceren met windmolens en zonnepanelen zonder daar een behoorlijke studie aan vooraf te laten gaan. Kost allemaal geld van de gemeenschap, ook al zit daar voorfinanciering in. Hebben we niet geleerd van de BOO? Hoeveel advertenties heeft u in de krant gezien over openbare aanbestedingen en personeel?
Als we ervan uit gaan dat de vier jaar vol gemaakt zullen worden, wat moeten we dan doen in voorbereiding op de verkiezingen en voorkomen dat de volgende vier jaar een herhaling zullen worden? Ten eerste denk ik vanaf nu de bevolking informeren over onbehoorlijk bestuur. Hiervoor is veel geld en energie nodig, bijvoorbeeld voor een tweewekelijkse huis aan huis informatiekrant. Oftewel mijn voorstel is om de krachten te bundelen over de politiek heen en de bevolking voor te bereiden op de nieuwe verkiezingen. Ten tweede: veel concreter aanpakken van zogenaamde niet-wettelijke praktijken en hiervoor juristen aantrekken die dit juridisch kunnen aanpakken; ook hier is veel geld voor nodig.
We zijn en blijven een kleine gemeenschap met heel weinig normale gezinnen, bestaande uit een vader en een moeder die hun kinderen een normale gezonde en leerzame opvoeding kunnen geven. Al jaren vinden we dat onderwijs onze grootste aandacht moet hebben maar de praktijk laat nog steeds veel te wensen over. Een minister vindt het veel belangrijker om te praten over de wenkbrauwen van een Statenlid! De vraag is niet waar onze normen en waarden gebleven zijn maar waar deze gebleven zijn binnen de politiek!
Henk Pasman,
Curaçao
