Ko’i hari òf Ko’i yora?
Als het een PAR-pastechi was geweest, dan was het eiland te klein geweest voor de scheldkanonnades van beide heren van de PS. Zij zouden zo hard mogelijk geschreeuwd hebben dat het een grote schande was, dat het corruptie van de ergste soort was, dat het het zoveelste teken van de koloniale macht van Nederland was en het zou een zoveelste reden voor onafhankelijkheid zijn geweest.
Nu het echter een daad van grove corruptie van hun eigen mensen is geweest, zijn zij muisstil, ketu, ketu. Tja, heel even binnen het bestuur van de partij bekennen dat het een foutje is geweest, welke rechtgezet moet worden, maar verder… niets. Was het een PAR-minister geweest, dan zou onmiddellijk zijn/haar aftreden worden geëist, nu mag die schreeuwlelijkerd van een Monk (met slechts 150 stemmen van het volk bij de laatste verkiezingen) rustig blijven zitten.
En de heren altijd maar weer schreeuwen dat rekening gehouden moet worden met de stem van het volk. 48 Procent had immers tegen de slotverklaring gestemd en daar moet je ernstig rekening mee houden. Maar blijkbaar hebben zij de lagere school niet afgemaakt, want daar wordt bij het vak rekenen geleerd, dat 52 groter is dan 48. En hoe houden de heren nu rekening met die 52 procent? Die moeten volgens hen ineens hun mond houden, zij mogen niets meer zeggen, want dat wordt als een aanslag op de democratie en onafhankelijkheid gezien en ga zo maar door.
Dezelfde retoriek die dertig geleden in Suriname ook gehoord werd en helaas het leven van 14 onschuldige burgers gekost heeft. Maar als de heren van deze partij het ergens niet mee eens zijn, dreigen zij wel direct alle democratische spelregels aan hun laars te lappen en roepen op tot subversiviteit, dan roept de PS de gemeenschap op om alles plat te leggen, dan gelden er voor hen ineens geen democratische regels meer, dan geldt voor hen alleen maar de waas van hun gelijk.
Kijk heren, daar ergeren vele mensen zich nu groen en geel aan. Aan dat oeverloze gezeur om onafhankelijkheid. Alsof dat ineens een tovermiddel is en ons eiland ineens zal doen veranderen in een paradijs. Niets is minder waar, de corruptie zal er net zo weelderig tieren, zie deze pastechi vanuit uw eigen kring. En ook de minachting voor onze parlementaire democratie zal niet veranderen, kijk maar naar het gedraai en gekonkel in de Staten, waar de Statenvoorzitter met zijn mond wel heel hard schreeuwt dat de regels van het parlement nageleefd moeten worden, maar als het erop aan komt om via een stemming over een motie waarin de heer Schotte gewezen wordt op zijn foutieve interpretatie van Good Governance, dan is men ineens weer poeslief voor de coalitiegenoot en maakt de PS-fractie een draai van 180 graden.
En wat dacht u van de bijzonder kwalijke inmenging van de huidige PS -minister van Justitie in lopende rechtszaken? Een inmenging die geheel indruist tegen onze trias politica. Dat is pas verontrustend en nooit eerder vertoond. En dacht u ook werkelijk dat met de onafhankelijkheid de mentaliteit van vele werklui zal veranderen? Welnee, die blijft even belabberd. Waarom maakt u zich niet druk om de vele klachten die geuit worden over de werkhouding van vele yu di Kòrsou, in vele bedrijfstakken?
Er wordt constant geklaagd over de kwaliteit van aannemers, bouwvakkers, mensen werkzaam in de horeca, in de hotelindustrie en in de metaalindustrie et cetera. Waarom zijn er vele buitenlanders werkzaam op Curaçao en waarom wordt veel minder over hen geklaagd? Aan de heren Wiels en Sambo zou ik zeggen, gaat u daar eens over nadenken en eventueel zich daar eens druk over maken in plaats van eindeloos te lopen schelden op andersdenkenden. Onafhankelijkheid is immers niet altijd zaligmakend, kijk maar naar Suriname.
Rob Spong, Curaçao