De domeinregistratie van Curaçao is in handen van de UNA. De laatste tijd is het .cw-domein in het nieuws, omdat er op 12 maart een Accountability Framework-contract getekend is met ICANN, die de landencodes reguleert. Volgens dat contract moet de UNA gegevens van domeinnamen publiceren, een zogenaamde ‘who-is’-server.
Deze dienst ontbreekt bij .an en .cw geheel. Door het ontbreken van een who-is-server is het bijna onmogelijk om een SSL-certificaat voor de beveiliging van communicatie aan te vragen. Een domein registreren is onnodig ingewikkeld, omdat er allerlei formulieren geprint en ondertekend ingeleverd moeten worden. Bij anderen kan dat gewoon online, een .com domein is binnen 30 seconden actief. Ook worden er onnodige bureaucratische regels gesteld; om een domein aan te vragen moet een uittreksel van de Kamer van Koophandel overlegd worden.
Toen wij justitie.an wilden registreren, moest bewezen worden of het ministerie wel bestond. Bovendien zijn de regels juridisch niet in orde. Deze ‘red tape’ is meer dan 10 jaar geleden van .nl (Nederland) gekopieerd, maar terwijl in Nederland geen restricties meer gelden, is de tijd in Curaçao stil blijven staan. Helaas laat ook de technische afhandeling van .an en .cw veel te wensen over. Tot een jaar geleden waren alle .an-websites gemiddeld 40 procent langzamer, doordat een aantal servers niet werkten.
En terwijl overal ter wereld domeinnamen minder dan 20 gulden per jaar kosten, wordt door de UNA 90 gulden berekend. Het is tijd om van de .cw-registratie een moderne en professionele organisatie te maken. Tot zolang adviseer ik om geen .cw te gebruiken.
 Ace Suares, Curaçao