PAR loopt over
Inmiddels blijkt dat PAR dat niet zal doen. Althans dat heeft Emily de Jongh-Elhage gezegd. De op 7 maart aanwezige Statenleden van PAR zijn dus in hun hemd gezet en, wat voor Curaçao belangrijker is, ze lijken daar vrede mee hebben. Ik heb althans nog geen protest van hun gesignaleerd. Redenen voor protest zijn er wel degelijk.
1. De fractieleden zijn gedwongen tot een standpunt haaks op hun reactie in de Statenzaal.
2. Het argument van De Jongh-Elhage is tamelijk curieus: ,,Bijna alle vergelijkende moties die onze partij heeft ingediend zijn niet aangenomen, dus waarom deze wel?” Ze zegt dus in feite: ,,Coalitie, ik bied u de ruimte voor uw beleid, 4.062 burgers van Dushi Kòrsou plus degenen die via de andere pressiegroepen daaraan toegevoegd mogen worden, en die allen verontrust zijn over uw omgang met democratische regels zijn voor PAR onvoldoende om u naar huis te zenden.”
3. Er is Frente Sivil een dolk in de rug gedreven. Dat gebeurde toen De Jongh-Elhage zei erop te hopen dat, wanneer de concept-motie niet door een politieke partij wordt overgenomen, Frente Sivil met vreedzame vervolgstappen komt, en niet met een volksopstand. De Jongh-Elhage was aanwezig tijdens de bijeenkomst bij SSK waar Frente Sivil zich presenteerde.
Niet alleen zij, maar een hele rij kopstukken van PAR; degenen die ik zag: Carel de Haseth, Magali Jacoba, George Lichtveld, Remco Gomez en Stephen Walroud. Heeft zij of een van de anderen toen één aanleiding kunnen vaststellen die het rechtvaardigt die hoop überhaupt ter sprake te brengen? Is er sindsdien één uitlating van Frente Sivil aanwijsbaar die haar opmerking over Frente Sivil rechtvaardigt? Als ze dat tijdens de bijeenkomst in SSK niet durfde of niet opportuun vond, dan nu: voor de dag ermee. Zo niet, dan heeft De Jongh-Elhage zich verlaagd tot het niveau van diegenen die zouden zeggen te hopen dat wanneer er weer een motie van PAR sneuvelt, De Jongh-Elhage niet een volksopstand ontketent. Iedereen, zij zelf voorop, zou dat ongerijmd en absurd vinden.
Dit is niet de enige modder op de politieke moraal. De PAR-leider roept grootmoedig uit dat PAR wel voor zal stemmen als de motie door een andere partij wordt ingediend. Dat laatste kán niet gebeuren op grond van een simpel rekensommetje. Voor een motie zijn drie handtekeningen nodig. De enige die zo’n motie zou kunnen willen indienen is, gelet op wat hij in de Statenzaal zei over de Dushi Kòrsou-petitie, Humphrey Davelaar. Alle overige Statenleden, behalve die van PAR, waren mordicus tegen de petitie. PAR is dus nodig en De Jongh-Elhage weet dat. Haar standpunt is dus in feite dat ze niet wil dat die motie van wantrouwen er komt.
De buitenparlementaire politieke macht mag ook weer niet te groot worden. Daarmee vertrapt ze Dushi Kòrsou, en inmiddels ook Frente Sivil, net zo onbeschaamd als pas in de Statenzaal door de coalitie en FOL gebeurde.
Ik verwees kortgeleden in ‘Slachthuis Staten’ naar de drang tot zelfdestructie binnen de coalitie en riep op om die nog actiever dan tot dan toe al gebeurde, te bevorderen. Het komt me voor dat ook binnen PAR het nodige dynamiet ligt opgeslagen en er heel wat leden rondlopen die elkaar heel wat uit te leggen hebben. Ik hoop maar dat zij dat zelf ook vinden.
Hans van Hulst, Curaçao
