Eindelijk, meer dan een maand nadat de actiegroep Dushi Kòrsou haar verzoek had gedaan aan de Staten om alsnog een onderzoek te plegen naar de integriteit van enkele ministers in het kabinet, heeft de Statenvoorzitter gereageerd met een bericht dat het onderwerp op de agenda is geplaatst van de vergadering van de Centrale Commissie die op 5 maart aanstaande zal gaan plaatsvinden.
Intussen bestaat er bijzonder weinig hoop dat de Staten dit verzoek zullen inwilligen gezien het feit dat recentelijk in de Staten het een en ander is voorgevallen waaruit geconcludeerd mag worden dat de Staten niet van plan zijn op te treden tegen ministers die deviant gedrag vertonen.
Zo is het verbijsterend om te constateren dat de minister van Financiën is toegestaan om in de Staten de klokkenluider die zijn enorme belastingschuld heeft laten uitlekken, door de mangel te halen terwijl geen van de Statenleden van de coalitiepartijen deze zware tekortkoming van de minister aan de kaak heeft gesteld. De boodschapper wordt gedood, de schaamteloze boosdoener vervolgt echter ongestraft zijn weg na in het parlement alle ruimte te hebben gekregen om  vermanend op te treden tegen de onweerbare klokkenluider. Ongelooflijk, wat een ontstellend vertoon van bestuurlijke degeneratie. Dit komt in de meest banale bananenrepublieken niet voor.
Tot op dit moment heeft geen van de parlementariërs van de coalitiepartijen de vraag durven stellen of het land wel een minister van Financiën kan hebben die een belastingschuld heeft van meer dan een miljoen. Ook parlementariër Wiels die steeds een grote mond heeft over corruptie zwijgt in alle talen. Wel besteden de heren alle tijd aan een discussie over de lekkage van gegevens, dat mag immers niet meer gebeuren, stel je voor dat er nog meer oneigenlijks van onze bewindvoerders openbaar wordt gemaakt.
Denkt men werkelijk dat een parlement dat zich zo opportunistisch opstelt, zal toegeven aan het verzoek van Dushi Kòrsou? Dat zal echt niet gebeuren. Hooguit wordt dat slappe verhaal over het inschakelen van Transparency International weer opgerakeld. Maar goed, veel valt er niet van de heer Asjes of het parlement te verwachten, als het om de screening gaat zal het volk dat zelf moeten doen.
Nu het volk gedwongen door de omstandigheden van bestuurlijke ontaarding en schaamteloos machtsmisbruik het onderzoek zal moeten overnemen valt niets meer in de hand te houden, het onderzoeksplatform is opengegooid en er bestaan geen protocollen of spelregels meer voor het hanteren en blootgeven van informatie over  het (wan)gedrag van de betrokken bestuurders.
Statenvoorzitter Asjes begrijpt niet dat door zijn arrogant optreden en het in bescherming nemen van ontspoorde ministers, hij het volk dwingt tot andere acties, tot andere manieren om de ontoelaatbare  streken van de heren ministers publiekelijk aan de kaak te stellen. Er bestaat geen doofpot meer, alle wandaden van deze heren zullen ongegeneerd openbaar worden gemaakt. Asjes en zijn parlementaire genoten hebben door hun afschermend gedrag een media-maniacale subcultus onder het volk teweeggebracht die zijn weerga niet kent. Heel dom, in een tijdperk waarin naast de conventionele media (radio, televisie, kranten en tijdschriften) meer dan een miljard wereldburgers aangesloten zijn op internet met al zijn weblogs en sites, zijn getwitter en Facebookpagina’s.
Door zijn opstelling nodigt de heer Asjes in feite alle klokkenluiders alsmede ook alle andere personen uit die op een of andere manier hun bijdrage willen geven tot het zoeken naar de meest creatieve oplossingen voor maximale openbaarmaking en exposure van gepleegde wandaden.
In mediaopzicht zijn deze ministers thans vogelvrij, Curaçao is een klein eiland, niets blijft verscholen. En reken maar dat men zeer creatief kan zijn terwijl ook de angstcultuur langzaam aan het tanen is. Zo maakt dat machtsvertoon met het onderzoek naar klokkenluider Specht maar weinig indruk.
Thans bekijken de justitiële autoriteiten weliswaar of het zin heeft om een vervolging in te zetten tegen deze klokkenluider. Daar moet men dan maar goed evalueren. Deze functionaris zou mogelijk immers inderdaad verweten kunnen worden de letter van de wet te hebben overtreden, maar gelukkig zijn rechters gehouden in de afweging van hun argumenten de redelijkheid en billijkheid in acht te nemen. Uit die afweging zou kunnen volgen dat de heer Specht bepaalde wetsovertredingen verweten kunnen worden maar dat anderzijds deze rechtens verwijtbare gedragingen duidelijk ingegeven zijn door een diepe frustratie over het onrecht dat brave burgers nauwgezet gehouden worden aan het betalen van hun belastingschulden terwijl zwaar achterstallige gezagsdragers blijkbaar alle ruimte krijgen de betaling van hun van astronomische belastingschulden op de lange baan te schuiven. Dat is onrecht en dat is machtsmisbruik, terecht tracht de heer Specht dat aan de kaak te stellen.
Maar goed, ik dwaal af, ik wilde enkel wijzen op hetgeen komen gaat, de regering kan beter de borst nat maken  voor de vreselijke pr-nachtmerrie die in aankomst is, een mediabom, het volk heeft geen andere keus, de screening  moet er komen, anders heeft dit land geen toekomst.

George Lichtveld, bestuurslid PAR, Curaçao