Het doel van de naamsverandering van het PSC was volgens de initiatiefnemer, voormalig minister van Onderwijs Pueblo Soberano (PS), René Rosalia, tweeledig. Op de eerste plaats moest worden afgerekend met het koloniaal verleden en op de tweede plaats moeten lokale ‘helden’ worden gewaardeerd en geëerd. Wat precies onder ‘held’ wordt verstaan in dat opzicht was niet duidelijk. Want met alle respect voor prof. Alejandro Paula, socioloog, filosoof en ex-premier, naar wie de school is vernoemd, ben ik zijn heldendaden nergens tegengekomen. De initiatiefnemer heeft later in een toespraak tijdens de herdenking van de opstand van 30 mei, zichzelf geroemd door zijn daad te beschrijven als emancipatorisch omdat het hem was gelukt om de school te bevrijden van een boegbeeld van de slavenhandel. Als ik dan bekijk hoe dat proces van de naamsverandering verlopen is, zie ik geen reden voor trots; ondemocratisch, tegen de wil van 75 procent van de leerlingen van de school na de belofte van de minister dat de verandering democratisch zou verlopen; ontransparant want niemand weet welke procedure de commissie heeft gevolgd voor de keuze van de naam; bestuurlijk onbehoorlijk omdat de directie van de school een berichtje kreeg via een brief en er verder niets meer is geregeld; onwaardig omdat het beeld op een onbeschofte manier van de sokkel werd gesloopt en onrechtmatig omdat het beeld, eigendom van het volk, nu spoorloos is. De huidige minister van onderwijs Lionel Jansen (PS) is niet bereikbaar voor commentaar. Maar hij is wel de opdrachtgever van de onwaardige verwijdering van het beeld dat historische waarde heeft. Schuilen is vaak het gedrag na schaamte.
Ik kan me niet voorstellen dat prof. Alejandro Paula zijn naam aan een dergelijk waardeloos handelen wil verbinden. Het doel om hem te waarderen is in ieder geval volledig onwaardig geworden. Een dergelijke waardeloze waardering verdient niemand.
Omayra Leeflang,
oud-minister van Onderwijs en Cultuur