Vilfredo Pareto (1848-1923) was een veelzijdige Italiaanse wetenschapper, onder andere economist, socioloog en filosoof. De literatuur geeft aan dat hij een belangrijke bijdrage heeft geleverd aan de economische wetenschap vooral op het gebied van de distributie van inkomen van het volk. Zo heeft hij sinds 1907 gesteld dat 80 procent van de bezittingen in Italië in handen was van 20 procent van het volk.
Andere wetenschappers hebben deze regel toegepast op diverse andere gebieden. Bijvoorbeeld kan in een hypothetisch geval gesteld worden dat 80 procent van de stankoverlast van de Isla veroorzaakt wordt door 20 procent van de diverse installaties. De 80/20 regel van Pareto gaat er vanuit dat indien men in dat hypothetische geval de aandacht richt op dat gedeelte (20 procent) dat de oorzaak is van het grootste gedeelte van de ellende en de nodige maatregelen treft, men een groot gedeelte van de stankoverlast onder controle kan krijgen. Bezien vanuit tevens bovenstaande theorie, vind ik het van belang dat de wet 80/20 van Ivar Asjes (Pueblo Soberano) spoedig geïmplementeerd wordt. Indien wij namelijk alvast met deze wet van start gaan en ons beginnen te richten op 20 procent van de ondernemers op het eiland waar wij het vermoeden van hebben dat er een groot aantal niet lokalen aan het werk zijn, kunnen wij misschien een groot aantal lokale werkzoekenden aan het werk zetten.
Hopelijk zullen allerlei gesprekken en tegen-rapporten niet leiden tot onnodige vertraging in het van kracht worden van de wet 80/20. Probleem is dat ik in de Memorie van Toelichting van de wet 80/20 statistisch onderbouwde cijfers heb gemist voor wat betreft onder andere het aantal lokale werkenden versus het aantal lokale werkzoekenden, eventueel verdeeld naar sectoren, sekse en leeftijd. De Arbeidskrachten Onderzoeken (AKO’s) van het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) kunnen veel informatie verschaffen over het aantal werkzoekenden en het aantal werkenden.
Jammer genoeg is in rapporten van de AKO’s geen melding gemaakt van (illegale) niet-lokale werkenden. Daarom ook lijkt de verdeling 80 lokale werkers versus 20 niet-lokale werkers zoals het is gepresenteerd, te absoluut en niet cijfermatig onderbouwd. Hierdoor is deze verdeling ook bloot komen te staan aan diverse kritieken.
Indien men de problematiek benadert vanuit het perspectief van de 80/20-regel van Pareto denk ik dat deze wetgeving zondermeer alle recht van bestaan heeft en zo snel mogelijk geïmplementeerd moet worden. Over enkele jaren zullen wij het positieve effect ervan zien. In de overgangsperiode van één jaar zoals vermeld in artikel 9 van het concept Memorie van Toelichting, dient dan ook duidelijk zicht te zijn op het aantal beschikbare lokale werkzoekenden die de arbeidsplaatsen van de niet-lokalen kunnen overnemen. Voor de goede orde vermeld ik alsnog dat ik de in de Memorie van Toelichting vermelde periode van ten hoogste één jaar overgangsperiode, die in artikel 2 van de landsverordening zou staan, niet heb kunnen vinden in genoemde concept-landsverordening, die ik heb gedownload van de ‘website’ van Pueblo Soberano. Misschien is er ondertussen een nieuwere versie, die ik niet heb.
Verder dien ik op te merken dat in het verleden de vakbonden verschillende pogingen hebben gedaan om de diverse regeringen over te halen om met een wet te komen die de verhouding lokale werknemers versus niet lokale werknemers reguleert.
Vandaar dat ik het uiterst vreemd vind dat ik niet heb geconstateerd dat vanuit de vakbondswereld de nodige steun werd gegeven aan de 80/20-regel van Ivar Asjes en zijn partij PS. Als laatste wil ik naar voren brengen dat de sancties in de huidige wet- en regelgevingen ook geïmplementeerd dienen te worden door de overheid. In de nieuwsmedia wordt steeds vermeld dat de politie tientallen illegale werkers heeft onderschept. De wet schrijft voor dat degenen, die illegalen te werk stellen hoge boetes kunnen krijgen. Het is goed dat de overheid publiceert hoeveel werkgevers in de laatste jaren een boete kregen opgelegd wegens het in dienst hebben van illegalen.
Felix Pinedo,
Curaçao


Het Antilliaans Dagblad is de enige lokale Nederlandstalige ochtendkrant van Curaçao, Bonaire en Aruba. Op Sint Maarten, Sint Eustatius en Saba, alsmede in Nederland en andere landen is een online-abonnement eenvoudig mogelijk via online.ad.cw

antdagblad-logo


Print-abonnee worden of voor meer algemene informatie? Stuur dan een mail naar [email protected]. Met naam, adres en telefoonnummer. Abonnementsprijs is ANG 35,00 inclusief OB per kalendermaand. Print-abonneren is alleen mogelijk op Curaçao.