Mijn eerste reactie op de documentaire Curaçao in Luna Blou, is dat het mij is tegengevallen. De filmmakers noemden deze documentaire ‘Is Curaçao een apartheidseiland?’ Ik kan mij heel goed vinden in de reactie van Joceline Clemencia. Het is jammer dat afgezien van de twee getoonde groepen de ene met geld in de ‘estates’ en ‘compounds’ op het eiland, zoals Coral Estate op Rif St. Marie en Blue Bay tegenover de andere groep, de ‘minderbedeelden’ worden gezet. Ik heb een derde groep, de Curaçaose bombas, verder ook op Curaçao in de volksmond ‘makamba pretu’ genoemd, gemist en de laatste groep, de groep van de ‘Willem de Zwijgers’.
Wat Clemencia bedoelde is dat het niet alleen de handel in slaven was, die nog steeds pijn doet bij Curaçaoënaars en Antillianen, maar de onmenselijke behandeling tijdens reis, aankomst en daarna. Ja ja lezer, zelfs vandaag met het systeem van onderstand en minimumloon.
Wat vindt u? Zouden de Hollanders gedacht hebben dat de Afrikaanse koningen geen zaken wilden doen in ruil voor geweren, buskruit, spiegeltjes, kraaltjes en elders geroofde voorwerpen waaronder sieraden en kunstvoorwerpen?
President Bill Clinton op bezoek in Zuid-Afrika indertijd en minister-president Jan Peter Balkende in 2009 in Suriname waren zich heel goed bewust toen ze hun excuses hebben aangeboden, immers het gaat om de geschiedvervalsing en het systematisch verzwijgen van hun Afrikaanse roofexpedities en slavenbedrijf om hun economieën in Europa en Noord-Amerika op te bouwen met ‘cheap labour’. Er is helaas niet veel veranderd. In Europa waren het de Spanjaarden, Turken en Marokkanen in de jaren ‘60 en ‘70 en nu zijn het de Roemenen, de Polen en andere bewoners uit de Oostbloklanden, het heet nu ‘modern slavery’. In de Verenigde Staten zijn het de ‘Chicanos’ en de ‘Latinos’ en hier op Curaçao moet men het bovengenoemde nadoen om de economieën van de rijken te spekken met ‘cheap labor’, dus hier zijn het de Dominicanen, Colombianen, Haïtianen, Jamaicanen en sinds kort de Aziaten in de horeca en hotels. Al deze buitenlanders hetzij legaal of illegaal dragen bij tot een grotere u wel bekende ellende op het eiland. Vraag is natuurlijk wat is de toegevoegde waarde, behalve dan voor het spekken van de zakken van de handelaren en bedrijfseigenaren? Er is dus weinig veranderd voor wat betreft de drijfredenen voor de Trans-Atlantische commercie van Afrikanen na de 15de eeuw met de piek in de Gouden Eeuw.
Urban Archer, Curaçao