Begin 2010 betrad Movementu Solushon Isla (MSI) de politiek met een unieke visie. De vervuiling door de Isla resulteert in natuurvernietiging en ondanks jaarlijks vele miljoenen aan medische kosten, sterven ieder jaar toch achttien mensen voortijdig: in 25 jaar PdVSA dus 450 doden.
Bovendien valt het economisch belang van de Isla in het niet bij de economische mogelijkheden van het Isla-terrein. De bottomline van de MSI-visie was en is daarom dat het contract met PdVSA niet moet worden verlengd. Het terrein, groter dan Punda en Otrobanda samen, moet van de overheid blijven en moet vanaf 2019 worden ontwikkeld vanuit het besef dat het ligt aan een uniek binnenwater, vlakbij door de Verenigde Naties erkend cultureel erfgoed.
MSI bepleit(te) de bouw van een nieuwe stad met als kenmerken: groene energie, prikkelende architectuur, wonen voor iedere portemonnee, sociale en recreatieve faciliteiten, milieuvriendelijke economische ontwikkeling, toerisme en aangezien Curaçao buiten de orkaanroute ligt, faciliteiten voor jachten. Dat in Duitsland en Frankrijk op zwaar vervuilde terreinen woon-, werk- en recreatieve functies met internationale allure werden gerealiseerd, bewijst dat het technisch en financieel mogelijk is om het Isla-terrein leefbaar te maken en er meer uit te halen dan de 45 cent huurprijs per vierkante meter, inclusief de Isla die PdVSA betaalt. Sluiten van de Isla belemmert daarom ook niet de werkgelegenheid, maar maakt juist de weg vrij voor nieuwe.
MSI werd electoraal niet beloond voor deze visie, maar sindsdien is er toch wat politieke onrust ontstaan. Een enkele nieuweling, zoals PAIS durft af en toe het olie-denken te verlaten. De PAR weet inmiddels wat het is om in stank te leven. We herinneren ons het geweeklaag van haar Statenleden over stinkende fractieruimten sinds de verkiezingen; de 20.000 daar in de rook van de Isla kunnen nu dus geruster naar de toekomst kijken. Nasser Hakim kwam voor de verkiezingen langs bij MSI, geïnteresseerd in onze visie. En is het na honderd jaar olie-denken niet uniek dat premier Gerrit Schotte sluiting van de Isla een reëel perspectief noemde? Dat vereist moed, aangezien hij zich politiek verbonden heeft met MAN-politici die het genadebrood van PdVSA eten. Onder hen Charles ‘Dammenbreker’ Cooper, die op de loonlijst staat van PdVSA en daardoor contractueel niets over de potentiële bom Isla mag vertellen, maar wel voor contractverlenging zal stemmen.
Bovendien weet Schotte de opgeheven politieke dolk van Helmin Wiels, die niet lang geleden sluiting van de raffinaderij rampzalig noemde, achter zijn rug. Ontbrak hem daardoor net dat extra beetje politieke moed om met een helder kabinetsstandpunt te komen en wil hij zich daarom achter een referendum verschuilen? Kortom, de politiek laat nog wel even op zich wachten.
Dat betekent tijdverlies. Tijd om al voor 2019 maatregelen te treffen voor een voortvarende start van de nieuwe stad en om de sluiting voor Isla-werknemers en -aannemers sociaal en financieel zo vloeiend mogelijk te maken.
De bevolking moet dus de doorbraak realiseren. Des te meer mensen zich ontworstelen aan het olie-denken, des te groter de kans op zo’n doorbraak. Daarom blikt MSI verheugd terug op de rechtszaken van de stichtingen Smoc en Humanitaire Zorg en juicht zij het ontstaan toe van de Stichting Green Town onder voorzitterschap van Andres Casimiri, waarin zij veel van haar visie herkent. MSI wenst haar lid Casimiri daarom veel succes toe bij de realisering van zijn ideeën, die ook MSI hebben geïnspireerd. MSI zal dergelijke burgerinitiatieven waar nodig en mogelijk politiek ondersteunen. Die initiatieven zijn ook een steun in de rug van Schotte tijdens de komende gesprekken met Hugo Chávez.
MSI hoopt dat de premier munt zal slaan uit het feit dat Chávez niet wezenlijk geïnteresseerd is in de Isla, zeker niet in een Isla die door (gerechtelijke) druk een financiële veer zal moeten laten. Voor Chávez tellen twee kwesties: de FOL-basis en Bullenbaai. De FOL vanwege zijn anti-Amerikanisme, Bullenbaai vanwege de ‘Chinese’ mammoettankers. Door het wegvallen van de Amerikaanse afzetmarkt, zijn de met China afgesloten oliecontracten de financiële levenslijn voor zijn politieke bestaan. Pollution Town or Green Town maakt hem niet uit.
Edgar Leito (voorzitter Movementu Solushon Isla), Curaçao

Het Antilliaans Dagblad is de enige lokale Nederlandstalige ochtendkrant van Curaçao, Bonaire en Aruba. Op Sint Maarten, Sint Eustatius en Saba, alsmede in Nederland en andere landen is een online-abonnement eenvoudig mogelijk via online.ad.cw

antdagblad-logo


Print-abonnee worden of voor meer algemene informatie? Stuur dan een mail naar [email protected]. Met naam, adres en telefoonnummer. Abonnementsprijs is ANG 35,00 inclusief OB per kalendermaand. Print-abonneren is alleen mogelijk op Curaçao.