Hoezo spijtig? Hoezo niet-kunnen-regeren?
Donderdag sprak minister Constancia over spijtig. Vrijdag heeft minister-president G. Schotte het over ‘oude’ politiek.
Ik ben een leek op politiek gebied, dus weet ik niet precies wat bedoeld wordt met oude politiek. Wat ik wel weet, is dat de huidige politiek tot nu toe gekenmerkt wordt door destructie, afbraak en persoonlijk scoren. Ik lees over: het wankelen van het nieuwe ziekenhuis; het gedogen van wanbetalingsgedrag van casino-eigenaren; StIP en openbreken van kantoren. Dat het bestuur van FHN opstapt, acht ik heel begrijpelijk. De huidige regering doet het voorkomen alsof zij (bestuursleden FHN) niet meer willen. Feit is dat zij opstappen omdat de juistheid van hun handelen, nog voor de evaluatie plaatsvond, in twijfel getrokken wordt. Het getuigt juist van hun integriteit dat zij besluiten en bloc op te stappen. Zij zijn immers samen tot hun beslissingen gekomen. Het is heel jammer, maar de regering heeft het aan zichzelf te wijten. Deze mensen waren volgens mij de crème de la crème voor FHN.
Verder beklaagt de kersverse minister van Gezondheid... et cetera zich over het niet toekomen aan regeren. Tot voor kort (10-10-10) werd het de vorige Eilandsbestuurders bijna vier jaar lang heel erg moeilijk, zo niet bijna onmogelijk gemaakt te regeren door de constante tegenwerking van de oppositie, nu bestuurders en het continue aanvragen van vergaderingen om futiliteiten. Dat die bestuurders het toch gehaald hebben, was, denk ik, te danken aan hun doorzettingsvermogen, daadkracht en concrete visie op wat zij bereiken wilden voor het volk van Curaçao. Daar hoeft natuurlijk niet iedereen het mee eens te zijn, maar jullie konden constructief oppositie voeren. Oppositie voeren betekent niet tegenwerken, maar tegenstand bieden, je verzetten tegen datgene waar je het niet mee eens bent en proberen samen een compromis te vinden.
Waarom zijn jullie (huidige bestuurders) niet blij dat jullie de vruchten mogen plukken van wat zij bereikt hebben? Jullie bedje is immers gespreid. (E kama a drechá kaba). Wat jullie jarenlang tegengewerkt hebben, hebben jullie nu ondertekend. Dus beste mensen, wil ik jullie adviseren: hou het belang van de bevolking in de gaten. Wat wil je bereiken en hoe. Kijk niet steeds achteruit, maar vooruit. Richt je niet op het verleden, maar op de toekomst en loop vervolgens die extra kilometer. Stop de destructie! Daar heeft niemand wat aan. Natuurlijk zijn er fouten gemaakt in het verleden. Waar gewerkt wordt vallen spaanders. Probeer nu samen, coalitie en oppositie, te werken voor/aan ons nieuwe Land Curaçao, waar we ons allemaal in kunnen vinden. Leer van het verleden en werk aan de toekomst.

W.L. Tanasale, Curaçao