Wij hebben afgelopen zondag het nieuws mogen vernemen van de heimelijk ondernomen missie door onze nieuwbakken minister van Buitenlandse Zaken Stef Blok naar Venezuela met als doel de relatie met dat land te verbeteren en te bewerkstelligen dat de blokkade met de ABC-eilanden weer wordt opgeheven. Die missie schijnt gelukt te zijn nu door Nederland en Venezuela in hoofdlijnen overeenstemming is bereikt die door de technische commissies van beide kanten nog nader moet worden uitgewerkt. Eerlijk gezegd maakt het geen fluit uit wat in dit beginselakkoord staat, laat staan wat voor toeters en bellen daaraan uiteindelijk gekoppeld zullen worden. De overeenkomst is immers pure windowdressing, een cosmetisch verhaal dat de ware aard van het thans blijkbaar opgeruimde conflict buiten het gezicht dient te houden. In mijn vorige ingezonden artikel over de doodsbedreigingen aan het adres van de Venezolaanse onderzoeksjournalist Maibort Petit heb ik er reeds op gewezen dat de bestendiging van de blokkade enkel te maken had met Nederlands weerstand om accreditatie te verlenen aan Carlos Mata Figueroa, de man die door de Venezolaanse regering werd voorgedragen als de nieuwe consul voor Aruba. Terecht deed Nederland daar moeilijk over, niet alleen omdat deze ex-militair geen enkele diplomatieke ervaring heeft, maar ook omdat bekend is dat hij betrokken is bij de Cartel de los Soles en hij er ook van wordt verdacht enkele moorden te hebben gepleegd. Recentelijk is hij ook in opspraak geraakt omdat hij als gouverneur van de Venezolaanse deelstaat Nueva Esparta opdracht zou hebben gegeven aan de lokale Tupamaros-bende om alle personen te bedreigen die in zijn deelstaat het lef hebben gehad te stemmen voor zijn tegenkandidaat Henrique Capriles Radinski. De Tupamaros-bendeleden deden dat met zware vuurwapens in de hand, een ware terreurgroep dus. Thans blijkt dat als spin-off van het akkoord, de accreditatie van Mata Figueroa alsnog doorgaat. Daar was die handhaving van de blokkade vanaf de aanvang om te doen, als een pressiemiddel dus om deze crimineel aangesteld te krijgen als consul op Aruba. Nu dat alsnog is gelukt, zal het de Venezolaanse narco-regering verder een zorg wezen hoe de nieuwe toenadering en het opengooien van de blokkade aangekleed wordt, een mooi ‘somos hermanos’ verhaal afgerond met een mooiklinkend akkoord is natuurlijk fantastisch in aanmerking nemende dat welk akkoord er dan ook met deze narco-regering wordt gesloten toch aan de laars wordt gelapt wanneer het de heren niet uitkomt. Dankzij Blok zit Aruba nu opgescheept met een narco-consul die nu comfortabel en genietend van (onterecht toegekende) diplomatieke immuniteit, zich kan toeleggen op de behartiging van de logistieke en financiële belangen van de drugkartels. Dit is de tweede maal dat Nederland het aflegt tegen Venezuela ’s narco-regering. In juli 2014 had Maduro het reeds geprobeerd om ex-generaal, ex-hoofd van de militaire inlichtingendienst en drughandelaar Hugo Carvajal aan te stellen als consul voor Venezuela. Op verzoek van de Amerikaanse justitiële autoriteiten werd hij bij aankomst op Aruba gearresteerd en in afwachting van de afhandeling van het uitleveringsverzoek gevangengezet. Carvajal werd verdacht van grootschalige drugshandel. Echter onder druk van de Venezolaanse regering (ook toen werd er een vliegverbod ingesteld) werd hij weer op vrije voeten gesteld. De toenmalige minister van Buitenlandse Zaken (Koenders) gaf als reden daartoe te kennen dat de gevangenneming niet terecht was daar Carvajal immuniteit genoot, terwijl dat absoluut niet het geval was. Daarnaar gevraagd heeft Koenders zelfs het Nederlandse parlement voorgelogen. Ik heb nooit begrepen waarom de juristen van de Tweede Kamer die valse bewering niet nader juridisch hebben uitgezocht, het verdrag over de consulaire diensten is op dat punt glashelder. Feit is dat Carvajal op vrije voeten werd gesteld en in opdracht van Maduro meteen door een vliegtuigje werd opgehaald. Als doekje voor het bloeden werd Carvajal wel persona non grata verklaard hetgeen echter niets uitmaakt, want Carvajal woont de facto deels op Aruba in een luxeappartement op een steenworp afstand van het consulaat, waar thans zijn voormalige militaire collega plaats gaat nemen. Carvajal gaat fluitend zijn gangetje zonder dat de autoriteiten hem het minste in de weg leggen, laat staan hem uitzetten. Nu krijgt deze capo van het Cartel de los Soles, dankzij Bloks diplomatieke missie, ook nog de ondersteuning van zijn ondergeschikte kartelsoldaat Figueroa. Onze eigen veiligheidsdienst ligt feitelijk al sinds de shutdown in 2011 plat, maar men maakt mij niet wijs dat zowel de AIVD alsmede de MIVD niet exact op de hoogte zijn van wat voor vlees men in de kuip heeft met Mata Figueroa. Toch accrediteert de Nederlandse staat deze bandiet en wordt daardoor ook Aruba op een gouden schaaltje aangeboden aan de drugsmaffia. De vraag is wat Nederland terugkrijgt voor deze offerworp. Daar kan men slechts naar gissen. Duidelijk is echter dat ook dit keer de WIC/VVD-handelsman het gewonnen heeft van de dominee. Op de eilanden viert men feest want de blokkade wordt opgeheven. Iedereen happy, de eilanden krijgen weer connectie met Venezuela, de Nederlandse VVD-regering haar verholen deals en de drugsmaffia de gewenste uitbreiding van haar operationeel platform. Het is gewoonweg griezelig om te zien hoe Blok ongegeneerd en glimlachend de hand schudt van vicepresident Tareck El Aissami, de man waarvan de USA de assets heeft bevroren wegens vermeende terroristische activiteiten en nauwe banden met het Cartel de los Soles. De huidige Nederlandse geopolitieke opstelling en strategie ten opzichte van Venezuela waarin haar (commerciële) belangen op de eerste plaats worden gezet zal ongetwijfeld verdere vernarcotisering voor onze eilanden ten gevolge hebben. De toekomst ziet er zorgelijk uit, het wordt steeds moeilijker om te kiezen tussen ‘plata o plomo’ (geld of lood).

 George Lichtveld,

Curaçao

ADBrief 800