Om Insel Air te ‘redden’ heeft de overheid 33,1 miljoen weggehaald, onder andere bij onderwijs en overgemaakt op de rekening van de ondernemers die er een onvoorstelbaar zootje van gemaakt hebben.We weten ondertussen dat de bestuurders en aandeelhouder veel drukker waren met hun toko's in toko, zoals lucratieve lease-backconstructies, dan met verantwoord onderhoud van de toestellen of met het goed opvangen van de dagelijks gestrande passagiers. En dan ook nog een keer 33,1 miljoen extra?Mijn vraag is dan: hoe ver staan de politici (die tot deze georganiseerde diefstal van het volk besloten hebben) af van hun barbecue-vrienden die deze 33,1 miljoen via hun bedrijven ontvangen hebben? En hoeveel van die 33,1 miljoen is direct naar Miami verdwenen? Op die eerste vraag laat het antwoord zich makkelijk raden; 1e-lijns of hooguit 2e-lijns vriendjes, bysides en familie. Voor het antwoord op de tweede vraag moeten we bij hun accountants zijn, maar die zitten aan dezelfde barbecue. Dus die bijten wel lekker mee aan de lomito, maar uiteraard niet in de hand die hun voert.En het meest hopeloze is nog wel dat dit Insel-model geen uitzondering is, maar gewoon de regel; voorbeelden te over! In deze naar binnen gekeerde Papiamentstalige microsamenleving van Curaçao kan alles. De uitkomst is ook al honderden jaren hetzelfde: dikke huizen en vette pret voor de happy few en aan de andere kant de verwaarlozing van de makkelijk te manipuleren onderlaag en van de jeugd.De enige manier om dit ooit te doorbreken is het provinciemodel: Curaçao als Nederlandstalige provincie van Nederland, net zoals de Franse Caribische eilanden bijzonder tevreden en economische succesvolle Franstalige departementen zijn van Frankrijk, een zegen voor de jeugd! Maar dat zullen deze balletje-balletje clans en hun politieke loopjongens nooit toestaan; dat is allang bij diverse barbecues beklonken. En in ruil voor een porkchop stemt het volk hier uiteraard ook mee in.... En zo is het cirkeltje weer rond.Bon Siman!

Willem Felix,Curaçao