Chris Schmitz meent in zijn ingezonden brief van 21 juni 2017 in de media, uiteraard in samenzwering met zijn
vorige werkgever, Carmabi, mij te betichten van misinformatie, bewerende dat Carmabi zelf Oostpunt zou willen
ontwikkelen is pertinent onwaar en een letterlijke quote van dhr. Maal.oostpunt2
Bij deze licht ik even de sluier in dezen op, door enkele andere citaten uit correspondentie en stukken te
illustreren:
De statuten van Carmabi:
b. De verwerving, het behoud, de bescherming, het beheer, het herstel en de ontwikkeling van natuurgebieden en de daarin voorkomende terreinen en objecten die waardevol zijn uit het oogpunt van geologie, oudheidkunde of geschiedenis;
d. Het aankopen of op andere wijze in eigendom of beheer krijgen van natuurgebieden en de eventueel zich daarop bevindende gebouwen, opstallen en andere technische werken;
e. De onder d. genoemde gebieden te beheren, te beschermen, te herstellen en te ontwikkelen binnen het kader van een duurzame ontwikkeling. 
Carmabi stelde in 1996 heimelijk het rapport ‘Inrichtings en beheersplan Oostpunt Knap-rapport’, nummer 96-9,
op; hierin vermeldt Carmabi: ,,Aangezien kostendekkendheid als uitgangspunt is gekozen en daar openstelling aan bezoekers de nodige infrastructuur met zich meebrengt, worden in dit geval een aantal commerciële mogelijkheden toegestaan die strikt gezien niet werkelijk tot het parkgebeuren behoren. De activiteiten betreffen exploitatie van: een hotel van 125 kamers; een café/restaurant; een multifunctionele zaal; een souvenirwinkel; een duikwinkel; een kampeerterrein voor tenten en simpele bungalows; een kampeerwinkel en snack; snacks bij de stranden.”
Zelfs een feasibility study tot aan salarissen en kosten maakt deel hiervan uit.
Dit is een feit. De heer Schmitz was destijds werkzaam bij Carmabi, en wel degelijk op de hoogte en betrokken bij het ontstaan van dit plan! Uiteraard kon dit plan niet doorgaan, want Carmabi voorzag niet in hoe het terrein in bezit zou worden genomen…
In 2011 word ik benaderd door advocaat Roel Bijkerk namens een aan mij niet bekendgemaakte ‘financieel krachtige groep met interesse in Oostpunt’, die ‘middelen heeft om te kopen, met het idee een deel door te verkopen, en een deel te beheren’. Uiteindelijk blijken het Carmabi en Vermeij te zijn die weer hierachter zitten. Zelfs bleken zij weer mijn terrein aan te willen verhandelen bij anderen en zelfs verkoopbedragen te noemen. Uiteraard zuiver voor ‘duurzame ontwikkeling’ en ‘conserveringsactiviteiten’. Toen ik niet gediend bleek te zijn van deze tactieken, kwam een e-mail van Carmabi/Vermeij, d.d. 5 augustus 2011:
wederom werd ingegaan op hun intentie Oostpunt aan te kopen (weliswaar met behulp van grote organisaties), doch puur voor ‘natuurbehoud’.
Wel bevatte de brief zinsnedes dat onze eigen plannen ‘would lead to a decade of long legal difficulties during which all stakeholders will to some degree loose’. En ook ‘rather than lengthy debates and legal battles’. Dit kan niet anders worden opgevat dan een verkapte intimidatie! Ook deze brief liet mij koud.
Op 17 augustus 2011 weer een mail van advocaat Bijkerk, waarin hij navraag doet of ik de brief van Vermeij d.d. 5 augustus 2011 had gekregen, en wilde reageren: ,,Volgens mij is er op dit moment uitzicht op een reële mogelijkheid om binnen afzienbare tijd op soepele wijze goede zaken te doen mbt Oostpunt. De bedragen die ik gehoord heb lijken mij zeer aanzienlijk en aantrekkelijk.” Ook deze toenadering liet mij koud.
In september 2011 hoor ik van mijn advocaat, dat nu makelaar Jaap Dicke van Caresto Real Estate hem constant belde, om mij te overhalen met hem en Carmabi in gesprek te treden.
Op 14 september 2011 vervolgens een e-mail van Caresto aan advocaat Blaauw, (met cc aan Vermeij, Bijkerk en mijzelf!): ,,5 augustus j.l. heeft dhr. Vermeij een schrijven gestuurd naar uw cliënt dhr. W. Maal met betrekking tot het komen van een mogelijke ontwikkeling van Oostpunt. Wij nemen aan dat u daarvan op de hoogte bent.” Met het verzoek ‘dit onderwerp te bespreken’.
18 oktober 2011, reageer ik naar Carmabi/Vermeij, waarin ik uitvoerig inga op de situatie, en ook vermeld: ,,Your proposal/suggestions regrettably do not take these aspects nor our legal and moral obligations towards the people of Curaçao, nor the agreements and obligations in the ‘vaststellings-overeenkomst’ with the Govt., into consideration.” Ik schrijf ook dat het jammer is dat zij in plaats van jarenlange juridische procedures en media-offensieven ons niet anders eerder hadden benaderd. Ook dat: ,,I was therefore surprised and disappointed that Carmabi at that time chose not to participate or render input/support to the stuurgroep. ln view of your ongoing efforts to acquire this area for your own use as stated in your proposal, as was the case in 1996, I now again understand the reason." (Brief W.P. Maal aan Carmabi/Vermeij d.d. 18 oktober 2011).
Sindsdien worden wij, in lijn met eerdergenoemde intimidatie van Carmabi, bestookt met talloze nieuwe juridische processen en mediabarrages door Carmabi en hun aanhangers. Vervolgens blijkt Carmabi weer een eigen geheim projectplan opgesteld te hebben, en zelfs verspreid naar hun
mensen, voor de ontwikkeling van Oostpunt. Deze kaart is ook bekend, en zelfs in de Amigoe gepubliceerd (d.d. 15 september 2015, pagina 5: ‘Carmabi maakt eigenVlekkenplan voor Oostpunt’). Dit plan hield zelfs een vliegveld in, en ‘high density’ ontwikkelingsgebieden, ook waar Maal in het EOP Conserveringsgebied, Open Land en Parkgebied had, naast Agrarisch gebied. Zelfs waar er mangroven staan, heeft Carmabi het over ‘High Density Residential/Tourism’). Dit dan uit de koker van juist degenen die altijd ‘geen enkele ontwikkeling’ zouden toestaan! Bij het blijken dat dit niet een oprechte of realistische zet was, is deze kaart gauw verwijderd van de websites van Carmabi.
In 2015 en 2016, tracht Carmabi wederom, via mijn advocaat Blaauw, gesprekken aan te gaan omtrent aankoop van Oostpunt. Herhaaldelijk wordt beweerd dat er ‘serieuze gegadigden’ zijn, die ‘spoedig hier zullen zijn en Maal zullen benaderen met serieuze offertes’. Zoals verwacht, wordt Maal nooit benaderd.
Ik word wel tot drie keer toe benaderd door een, destijds vooraanstaande, daarna onafhankelijk Statenlid, met zeer hechte banden met Carmabi, met de mededeling dat ik beter met Carmabi in zee zou gaan, want ‘ik heb hun investeerders ontmoet en gesproken’. ,,Het zijn zeer rijke en krachtige groepen. Beter laat je mij dit tussen jou en Carmabi ‘brokeren’.” En dat zij ‘besloten hadden Oostpunt te kopen voor 32 miljoen Naf om een deel voor ontwikkeling door te verkopen, en een deel te beheren’. En zelfs: ,,Maar worry niet, jij mag er blijven wonen!” Ook deze toenaderingen stel ik niet op prijs en ik heb in niet mis te verstane termen gereageerd. Sindsdien meer rechtszaken door Carmabi c.s. tegen Oostpunt.
Het bovenstaande heb ik gepresenteerd, naar aanleiding van de stelling van dhr. Schmitz, die aangaf: ,,Het zou goed zijn dat ook dat in de pers goed uitgewerkt zal worden zodat iedereen hierin voor zichzelf een beslissing kon nemen.”!
Aan eenieder om te oordelen aan de hand van de feiten, of dhr. Schmitz niet, evenals Carmabi, schuldig is aan misinformatie.
En zo kunnen er nog meer parels geworpen worden.

Willy Maal,
Oostpunt


Het Antilliaans Dagblad is de enige lokale Nederlandstalige ochtendkrant van Curaçao, Bonaire en Aruba. Op Sint Maarten, Sint Eustatius en Saba, alsmede in Nederland en andere landen is een online-abonnement eenvoudig mogelijk via online.ad.cw

antdagblad-logo


Print-abonnee worden of voor meer algemene informatie? Stuur dan een mail naar [email protected]. Met naam, adres en telefoonnummer. Abonnementsprijs is ANG 35,00 inclusief OB per kalendermaand. Print-abonneren is alleen mogelijk op Curaçao.