Ook op Curaçao klinkt de laatste tijd de roep om een referendum. Maar over ingrijpende maatschappelijke kwesties, die voor het hele volk grote consequenties zullen hebben, kan niet door de volkswil worden beslist, omdat het volk simpelweg niet over voldoende kennis en informatie beschikt. Daar zijn in onze representatieve democratie de gekozen volksvertegenwoordigers voor. En daar wringt de schoen. Om op Curaçao een auto te mogen besturen, moet men in het bezit zijn van een geldig rijbewijs. Maar om het land te besturen geldt een dergelijke eis niet. Het gevolg is een willekeurige, ongeremde toename van partijen, lijsten en politieke kandidaten, die, niet gehinderd door enige bestuurlijke ervaring, een spierinkje uitgooien om een kabeljauw te vangen.
Ons land Curaçao is een jong land dat in oktober pas zes jaar bestaat. Het waren zes roerige politieke jaren van vallen en opstaan. Politici werden in de hoek gezet, bestraffend toegesproken en vervangen; er is uit de koekjestrommel gesnoept, spaarpotten zijn kapot en het geld is verdwenen; er werd gekibbeld en zelfs weleens gevochten. Dat hoort allemaal bij het groeiproces.
Maar als je zes jaar wordt, dan ga je naar de grote school of naar groep drie zoals dat tegenwoordig heet. Dan begint het echte werk en wordt elke leerling getest op schoolrijpheid door middel van een instaptoets. Wellicht ook een goed idee voor al die kandidaten die zitting willen nemen in het parlement. Laat maar eens zien dat jij je huiswerk hebt gedaan en dat je minstens in theorie weet wat de taken van een Statenlid zijn. Daarbij hebben we tegenwoordig competentiegericht onderwijs en moet elke leerling zichzelf tijdens een stage bewijzen.
Om op een lijn te komen met de eisen die we aan onze jeugd stellen zou er dan ook een dag geprikt moeten worden in de maand september, waarop de zittende Statenleden met behoud van salaris terugtreden, om de politieke stagiairs een kans te geven zich te bewijzen in een debat over een nader aan te wijzen onderwerp. Zodat de kiezers op 30 september een verantwoorde keuze kunnen maken.
Uiteraard zonder vergoeding, want in de politiek gaat het niet om geld.
Als je rijk wilt worden, begin je maar een loterijkantoor of ga je een casino runnen.

Elisabeth Hollander,
Curaçao