Politiek interesseert weinig mensen, toch is het van belang om er dit keer grondiger naar te kijken. Ten eerste omdat we in een tijdperk van verandering leven en we leiders nodig hebben die ons deskundig door die transitie heen gaan leiden. Toekomstige leiders dienen hier rekening mee te houden. We zitten voor een megagroot economisch probleem dat opgelost dient te worden. Er moet met grote vaart duizenden banen worden gecreëerd en er dient een oplossing te komen voor het olie-raffineren in het midden van de stad en aan de rand van woonwijken. Curaçao dient over te schakelen op alternatieve energie en dient daarnaast een duurzame economie te ontwikkelen. Het onderwijs moet helemaal van de grond af aan worden opgebouwd en ieder kind moet dezelfde kansen krijgen om zich te ontwikkelen. Het sociale beleid moet opnieuw worden ingericht en aan de huidige tijd worden aangepast.
Mihó Opshon Kòrsou is alweer enige tijd bezig om mensen te werven voor het reformeren (reforma) van het politieke systeem vanuit de burgerij. Eenvoudig is dit allesbehalve; niet zozeer om het systeem, maar wel om mensen te rekruteren. Elke keer komen hetzelfde verweer en de identieke uitvluchten naar voren om er niet aan mee te doen. 1. Vrees, 2 betweters, 3 politieke vermoeidheid. Het laatste is te begrijpen, gezien het geknoei en het geklungel van veel van de huidige politici. Daar wil geen enkele fatsoenlijke burger aan meedoen.
Boeli van Leeuwen schreef: ,,Wij zijn een volk van ongedisciplineerde, inventieve, natuurlijk begaafde mensen, die op geen enkele manier gebundeld kunnen worden tot een regiment. All chiefs, no indians!”
Schot in de roos. Iedereen wil verandering. Iedereen praat over Obama’s bekende verkiezingscampagne-slogan ‘Change’, maar niemand wil zelf veranderen. Door met kliekjes, bendes en vriendjes een politieke partij samen te stellen die dan bij enig gewin meedoen om onze toekomst te bepalen, houden we ons aan hetzelfde patroon dat ons elke verkiezing er weer in laat trappen. Het zijn vaak betweters die alles beter menen te weten dan anderen. Ze hebben over elk onderwerp een eigen opvatting en denken dat ze de wijsheid in pacht hebben.
En dan is er vrees. Vrees blijkt elke keer weer duidelijk naar voren te komen wanneer je te horen krijgt: ,,Ik wil wel meedoen, maar noem mijn naam niet.” Het is nu juist die vrees die ons bij elke verkiezing weer een krakkemikkig en gammel parlement en bestuur levert en die ons op datzelfde niveau bestuurt. Het is dan ook niet verwonderlijk dat het tijdens het zaken- of takenkabinet relatief rustig was en het ons land goed verging. De vrees is geen schijnvrees. Dreigingen en op- en aanmerkingen over de persoon of familie weerhoudt integere aspirant-politici ervan om deel te nemen. Als ze al niet gepest of weggejaagd worden, dan staat hen in elk geval geen promotie te wachten.
Mihó Opshon Kòrsou blijft zoeken naar de beste integere bestuurders voor ons land. Ze zijn er, maar ze kijken voorzichtig de kat uit de boom, blijven stil en wachten af. Curaçao heeft mensen nodig die vastberaden zijn om de politiek zonder vrees in te stappen. Mensen met moed, wilskracht en kennis. Mensen die boven alles integer zijn en blijven. Vier concrete indicatoren voor politieke betrokkenheid staan centraal: kennis, interesse, moed en participatie. Dat zijn de eerste indicatoren van politieke betrokkenheid. Politieke kennis is een voordeel, maar hoeft niet per se. Het is wel belangrijk om de politiek te kunnen doorgronden en te begrijpen. Wat je over vroegere politiek weet is meegenomen, maar wat je tegenwoordig over politiek hoort, wat je ziet en wat je meemaakt kan je het best zo snel mogelijk vergeten. Je hebt verder een ‘helikopterview’ en visie nodig.
Mihó Opshon Kòrsou stelt hoge eisen aan haar kandidaten. Integriteit komt daarbij op de eerste plaats. Maar ook feitenkennis is belangrijk. We zoeken nog steeds naar een maximale leider, naar een premier voor ons land en ministers. Ben jij er één van? Praat er over met je ouders, vrienden, werkgever en anderen in en buiten je eigen omgeving. Kom met ons praten. Laat van je horen. De oudere generatie draagt het graag aan je over.
Andrés Casimiri (initiatiefnemer van Mihó Opshon Kòrsou), Curaçao