Negen maanden geleden verhaalde ik middels een ingezonden stuk over een van de oorzaken van de chikungunya-epidemie, namelijk de vervuiling van het eiland. Nu is achteraf gelijk krijgen een van de meest prettige menselijke emoties, maar daar is het eiland niet mee gered. Een copy-paste van dat ingezonden stuk zou zeer actueel zijn, ‘chikungunya’ hoeft slechts vervangen te worden door ‘zika’.
Het verschil met toen is dat nu eindelijk, zelfs door autoriteiten en andere hotemetoten, bij het benoemen van de zika-oorzaken ook de vervuiling aandacht krijgt. Maar alleen met benoemen zijn we er nog niet.
Er was een uitstekend idee gelanceerd: vuilnis gratis afleveren bij de landfill. Helaas werd dit plan niet gesteund door een Statenmeerderheid en nu blijft de openbare weg dus de enige echte, volledig gratis vuilnisbelt. Het afwijzen van deze motie is een belediging voor alle mensen, instanties en organisaties die veelal in hun eigen vrije tijd zich inspannen voor de schoonmaak van hun geliefde eiland en die wel in de gaten hebben dat elke lege flessendop een potentiële muggenbroedplaats is. Nu zal iedereen die per jaar meer dan 1.000 kilo vuil weg wil brengen dus 30 gulden per ton blijven betalen.
In een hoogontwikkeld land als Zwitserland heb je geen gratis landfill nodig, daar kan je een prijskaartje hangen aan de permissie om vuil te mogen storten. Maar geen Zwitser zal het in zijn hoofd halen om foambakken en flesjes uit zijn auto te gooien want de boetes zijn torenhoog. Zolang beleidsmakers op Curaçao niet in de gaten hebben dat het ontbreken van hoge boetes voor zowel grote als kleine vervuilers, in combinatie met een prijskaartje voor het mogen wegbrengen van je vuil naar de landfill, de muggenbroedplaatsen in stand houdt, blijft het dweilen met de kraan open. Op naar de volgende epidemie.
Alex Roose,
Curaçao