Met uiterste verbazing heb ik in de AD-editie van maandag 30 november gelezen dat de Surinaamse oppositiepartijen in het parlement de moord op de Venezolaanse oppositieleider Luis Manuel Diaz hebben veroordeeld. Deze partijen, ook al verkeren zij thans in de oppositie, hebben immers tot op heden nimmer een dergelijk protest laten horen ten opzichte van hun president, een man die niet één, maar minstens 15 (!) onschuldige burgers in koelen bloede heeft gemarteld en vermoord, allemaal brave burgers, eenvoudige huisvaders die geen vlieg kwaad deden maar die enkel het lef hadden om zich kritisch uit te laten over de wandaden waar het dictatoriale militaire regime toentertijd het land mee teisterde. Hoe halen deze oppositiepartijen het in hun hoofd om met de vinger naar Venezuela te wijzen terwijl zijzelf in hun eigen staat deze massamoordenaar niet alleen gedogen maar ook zonder ook maar de minste vorm van kritiek over zijn moorddadig verleden, schaamteloos deelnemen aan het politieke steekspel in dat land alsof er met hun staatshoofd niets aan de hand is. Braaf en tam oppositie voeren en desnoods stoere taal gebruiken richting anderen zoals nu het geval is tegen Venezuela, zolang er maar niets verkeerds wordt gezegd over Bouta, Surinames meest beruchte mensenrechtenschender die tot op heden ongestraft rond loopt, comfortabel beschermd door een door het Surinaamse parlement aangenomen krakkemikkige amnestiewet. Hypocrisie ten top!
De Surinaamse oppositiepartijen mogen wat mij betreft met de vinger naar Venezuela wijzen onder de voorwaarde dat zij in eigen land alle legale binnen- en buitenparlementaire middelen aanwenden om Bouterse aan de kaak te stellen, door onder meer het organiseren van demonstraties, op elke hoek van de straat pamfletten te plakken met de foto’s van zijn slachtoffers, radio- en televisie programma’s te organiseren en te herhalen waarin dit duistere verleden van Suriname telkens en telkens weer wordt uitgediept en aan de kaak wordt gesteld, het organiseren van bewustmakingssessies voor de jeugd, berichten te sturen en discussies uit te lokken via de sociale media, er zijn zo veel vormen waarin op een legale manier men het euvel Bouterse aan de kaak kan stellen. Zolang deze oppositiepartijen zelf niet bereid zijn om, binnen de grenzen van het wettelijk toelaatbare, al het mogelijke te doen om Suriname te saneren van hetzelfde kwaad dat zij thans de Venezolaanse machthebbers verwijten, hebben zij geen enkel recht om met de vinger te wijzen, niet naar Venezuela en naar geen enkel ander land waar dergelijke schendingen van mensenrechten plaatsvinden.
George Lichtveld
Curaçao