Wie ook gelijk heeft in het conflict tussen de heer de Lima en Ctex, deze hele affaire is geen schoolvoorbeeld van elegant ondernemen. Al vanaf het begin waren er onduidelijkheden rond het project. De politiek ging zich ermee bemoeien, wat niet bijdroeg tot meer transparantie. Er hing altijd al een luchtje aan.
Maar deskundige zakenmensen kwamen tussenbeide en zeiden dat het allemaal wel goed zat. Het project was een goede business case en er moest in geïnvesteerd worden. Op termijn viel er veel geld te verdienen en er was zelfs sprake van het aantrekken van de groten van deze wereld, zoals Apple. Sommigen waren meer terughoudend.
Het bleek allemaal utopie en het bedrijf leed al vanaf het begin verlies. Nu is er veel geld ingestopt en de vraag is natuurlijk: waar is het geld naartoe gegaan? Het verdampt niet in de zon. Het luchtje ging stinken.
Het probleem is dat het volk in de loop der tijd is gaan denken dat alle zakenmensen boeven zijn. Dit is natuurlijk niet zo, maar waar er rook is, is er vuur. Het volk is dit standpunt normaal gaan vinden en haalt, wanneer het zelf zaken gaat doen, allerlei boevenstreken uit. Producten waarvoor je betaald hebt, worden niet geleverd. Je tuin wordt maar voor de helft geasfalteerd, terwijl je alles al betaald hebt. Een muur wordt maar voor driekwart opgetrokken. Je smartphone is na drie maanden al kapot. Je mooie ketting blijkt van klatergoud.
Er zijn een hoop organisaties die oprecht proberen om jongeren ondernemerschap bij te brengen en van hen eerlijke ondernemers te maken. Maar hun streven wordt overschaduwd door het paradigma dat een ondernemer zo snel mogelijk rijk moet worden en dat je met hard werken nooit rijk wordt.
Wij horen van jonge miljonairs in de financiële wereld die al met vijfendertig jaar met pensioen gaan, van ceo’s die per jaar meer verdienen dan de hele werkvloer bij elkaar, van directeuren die na slecht functioneren een gouden handdruk mee krijgen. Wij horen van bankiers die onderling de buit verdelen en als de bank over de kop gaat, mag de belastingbetaler opdraaien voor de verliezen. We horen van remuneraties, tantièmes, compensaties, vergoedingen en bonussen, bovenop riante salarissen. Al deze verkeerde signalen kwamen tot voor kort van ver over de grens. Nu komen ze van heel dichtbij, van Seru Mahuma.
Roy Evers, Curaçao