Door Ron Gomes Casseres
November in het noordoosten van de Verenigde Staten. Wisselend koud, heel koud en lekker koel weer. De zo mooi gekleurde bladeren langs de weg vallen al van de bomen. Deze zullen spoedig geheel kaal zijn – van een prachtig natuurverschijnsel naar een geheel ander, eveneens indrukwekkend gezicht. Die mooie kleuren en kale takken zeggen ons ook dat we een nieuw jaar tegemoet gaan. Aña nobo, bida nobo, voor bomen, maar ook voor ons. De grote vraag is wat wij van 2014 zullen gaan maken. Zal het - wederom - een kaal jaar worden of wordt het een bloeiend en vruchtbaar jaar?

Regeren
Onze regering zit ondertussen al meer dan 200 dagen. Helaas zijn het geen 200 dagen geweest van veel daadkracht om ons land, onze economie, onze samenleving weer in beweging te brengen, weer te doen groeien. Het zijn 200 relatief rustige dagen geweest en wij zijn daar dankbaar voor, maar nog 200 of 365 dagen met dezelfde rust en afwezigheid van daadwerkelijke besluiten en actie op velerlei gebied zal onze samenleving geen goed doen. Velen zullen zich dan gaan afvragen of de problemen waar de burger onder gebukt gaat ooit effectief zullen worden aangepakt. Het is duidelijk wat de speerpunten van noodzakelijk beleid moeten zijn. We praten er thuis, op het werk en in onderonsjes dagelijks over, elk in zijn eigen kring. Daarover zal niet veel onenigheid zijn. De vraag is hoe we werkelijke en sprekende resultaten kunnen bereiken in elk van die noodzakelijke beleidsgebieden. Het is rustig maar niet goed.
Regeren is zeker niet gemakkelijk. Overal zijn er gevestigde belangen, telkens is er weer een onverwachte crisis, het ondersteunend apparaat is gebrekkig, de wetgeving en akkoorden die eerdere regeringen en parlementen hebben gesloten staan in de weg, en zo kunnen we doorgaan. Dat alles kan echter toch geen verrassing zijn voor politici die er juist opuit zijn geweest om leidinggevende posities in regering en parlement te verwerven omdat zij er van overtuigd zijn dat zij wél deze problemen effectief konden aanpakken en resultaten konden bereiken.

Resultaten versus processen
Resultaten, daar gaat het om. De wereld is verdeeld tussen zij die georiënteerd zijn op het proces en anderen die resultaatgericht zijn. Bureaucraten zijn per definitie proces-georiënteerd. Het volgen van het proces, van de spelregels, van instructies en opdrachten is daarbij van kardinaal - en vaak het enige - belang. Het is aan iemand anders om via weer een ander proces de volgende stappen te nemen. Het gaat niet om het resultaat, het gaat om het volbrengen van het proces.
Dat is heel anders bij resultaatgerichte mensen. Daar gaat het niet zozeer om het proces, ofschoon regels wel gevolgd moeten worden, maar om het resultaat. Denk daarbij aan sporters, aan bedrijven, aan entrepreneurs, aan verkopers op commissiebasis. Je kunt zelfs denken aan politici gedurende verkiezingscampagnes - maar als ze succesvol zijn, worden ze bureaucraten en verandert de resultaatgerichtheid naar procesoriëntatie. Het gaat Coco Balentien niet om dat hij aan slag is en om hard te slaan, maar om nog een homerun te slaan. Het gaat Churandy Martina niet om hard te lopen, maar om als winnaar te eindigen.
Waar wij het in 2014 van moeten hebben is meer, veel meer resultaatgerichtheid en minder genoegen nemen met proces-georiënteerd te zijn. Resultaten komen niet alleen van hard en vastberaden werken maar van effectief, doelgericht en creatief werken. ‘Work smarter, not harder’ was een spreuk in de jaren 70. Op een oefeningfiets kan je nog zo hard trappen, maar je komt geen centimeter vooruit.
Uiteraard realiseer ik mij dat, vooral in een overheid, de regelgeving op transparante wijze gevolgd dient te worden. Het gaat er echter om dat niet het volgen van de regelgeving de doelstelling daarvan is. Die is altijd, zoals ook in elke wetgeving en regelgeving neergelegd, de doelstellingen die ten grondslag lagen van de instelling van die regelgeving of wetgeving.

Curaçao
We hebben het op Curaçao vaak over de nadelen van ons land. We zijn klein, maar moeten wel voldoen aan allerlei internationale afspraken. De kleine gemeenschap maakt dat het moeilijk is maatregelen te nemen die vanwege onze kleinschaligheid altijd de één of ander ongewenst raken. Op een klein eiland denkt iedereen overal een expert op te zijn, waardoor het nog moeilijker is om effectieve resultaten te boeken. Politici staan dicht bij de stemmer; zo dicht zelfs dat gezagsdragers continu de achterban willen raadplegen, maar daardoor ook weinig gedaan krijgen.
,,Ieder nadeel heb zijn voordeel”, zei Johan Cruijf, een bij uitstek resultaatgerichte sporter. En zo is het ook met Curaçao. We kunnen van ieder nadeel een voordeel maken. Kleine landen moeten meer flexibiliteit kunnen hebben dan grotere landen, en daar moeten wij naartoe. Kleine landen moeten sneller besluiten kunnen nemen en daadwerkelijk tot actie en resultaten overgaan, en ook dat moet hier zo zijn. In kleine landen is het gemakkelijker om te overleggen met de daadwerkelijke stakeholders, en dat moet gebeuren zoals Kolaborativo recentelijk benadrukte en het Dialogo Social op Aruba aantoont. Over de gehele wereld hebben kleine landen een gebrek aan voldoende entrepreneurs; daarom moeten onze deuren steeds wijd open staan voor entrepreneurs en investeerders uit het buitenland teneinde die afschuwelijk hoge jeugdwerklosheid het hoofd te kunnen bieden. ,,Small is beautiful”, schreef de Britse econoom E.F. Schumacher, en stelde dat ‘bigger is not better’. Malcolm Gladwell maakt in een bestseller een vergelijking van David en Goliath, en heeft het over de logheid van de grote Goliath en de niet-verwachte manoeuvreerbaarheid en wendbaarheid van de lenige en kleine David. Dat moet hier ook kunnen, op dushi Kòrsou.

Aña nobo, bida nobo
Er is ontzaglijk veel te doen. Izaline Calister zingt: ,,Man na obra. Ta bo mes ta bo futuro, soda, lucha i traha hopi duru pa bo logra. Pasobra nos baranka ta kansá. Ai temp’i kambio tin ku kuminsá.” 2010 Was een jaar met een begin dat wij niet hebben waargemaakt, 2011 was een woelig jaar, 2012 een jaar van opschudding en omwenteling, 2013 een jaar van verandering en een nieuw begin, laat 2014 het jaar worden van daden en resultaten voor een beter Curaçao, beter voor iedereen. Prettige Feestdagen, Bon Pasku i Bon Aña.

ADletters logo


Het Antilliaans Dagblad is de enige lokale Nederlandstalige ochtendkrant van Curaçao, Bonaire en Aruba. Op Sint Maarten, Sint Eustatius en Saba, alsmede in Nederland en andere landen is een online-abonnement eenvoudig mogelijk via online.ad.cw

antdagblad-logo


Print-abonnee worden of voor meer algemene informatie? Stuur dan een mail naar [email protected]. Met naam, adres en telefoonnummer. Abonnementsprijs is ANG 35,00 inclusief OB per kalendermaand. Print-abonneren is alleen mogelijk op Curaçao.