De spotjes en het andere propagandamateriaal wijzen de eigen bevolking telkens op het belang van goede en vriendelijke dienstverlening. ‘Dushi hende’ zijn de mensen op Curaçao, benadrukt toeristenbureau CTB in deze bewustwordingscampagne. Blijkens het jongste onderzoek naar de mening en beleving van toeristen die het eiland bezoeken een terechte keuze. Want het gaat buitenlandse gasten niet, en zeker niet alléén, om de drie S’en ‘Sun, Sea & Sand’, maar de toerist zelf vindt de vierde S van ‘Smile’ ook net zo belangrijk en daarmee kan Curaçao zich werkelijk onderscheiden van concurrerende vakantiebestemmingen. Anders dan de sector zelf vaak denkt, zo wordt duidelijk, namelijk dat toeristen Curaçao bezoeken vanwege het product zoals de stranden, het nachtleven en de kwaliteit van de resorts en restaurants, gaat het de toerist zelf vaak om hoe welkom hij zich voelt, de vriendelijkheid van de eilandbewoners en de veiligheid. De uitkomst van deze peiling onder bezoekers die in verband met de laatste lokale summit (toeristische top) werd gepresenteerd, is niet per se bedoeld voor de openbaarheid. Maar juist omdat het een goede en eerlijke kijk geeft op de ervaring van gasten, zijn de resultaten zo nuttig. Anders dan bijvoorbeeld Aruba en Sint Maarten, waar de economie voor 80 tot 90 procent of zelfs meer bestaat uit het toerisme, is Curaçao minder afhankelijk van deze sector. Toch neemt ook hier het belang van de toeristische industrie steeds verder toe en is het al enige tijd dé voornaamste bedrijfstak, zowel qua werk als qua inkomsten en deviezen. En dit terwijl de andere sectoren in belang afnemen. Voldoende reden dus om het toerisme en de toerist (meer) te koesteren. Opleiding van werknemers, marketing en het verfraaien van het product, de uitbreiding en upgrading van het kamerbestand en het vergroten en verbreden van de airlift zijn dan essentieel. Maar dan blijkt ineens dat het eigenlijk vooral om de gastvrijheid gaat, de kwaliteit van dienstverlening en de mentaliteit van degene die de diensten aanbiedt. Daarbij is doorslaggevend hoe de mensen zélf denken en oordelen over de geboden ‘hospitality’ (een woord dat beter valt dan ‘service’). Het is als een self fulfilling prophecy: wordt daar positief over gedacht, dan is in veel gevallen wat geboden wordt ook kwalitatief goed - maar óók omgekeerd. Het gaat dus in alle gevallen om degene die het toeristische product letterlijk aan de man brengt. ‘Dushi hende’ moet zich echter niet beperken tot aardige spotjes en een leuke leuze, maar daadwerkelijk beleefd en uitgedragen worden door de bevolking zelf.