Dat het Openbaar Ministerie (OM) de criminaliteit met een strategische analyse in kaart gaat brengen, uiteraard met als doel de misdaad veel effectiever aan te pakken, komt geen dag te vroeg. ,,Het gaat het OM uiteindelijk niet om een rapport, maar om concrete positieve veiligheidsresultaten voor de Curaçaose samenleving”, aldus het persbericht waarin het onderzoek de komende vijf maanden wordt aangekondigd. Dat klinkt bemoedigend: niet wéér een rapport, maar een waarmee echt iets moet worden bereikt. Dat justitie zich bewust is van de onrust en het - al dan niet terechte - gevoel van onveiligheid, blijkt ook wel uit de mededeling dat het de bedoeling is dat ‘de burger er ook direct iets van moet merken’. Want buiten de analyse zullen er gelijktijdig praktische en haalbare maatregelen worden bedacht om de veiligheidssituatie waar nodig te beïnvloeden. Dit kan door al tijdens de analyse te experimenteren met mogelijke maatregelen, waardoor direct kan worden bezien wat de impact ervan is.
Het zal altijd moeilijk blijven exact aan te geven/te meten hoe veilig een land is. Dit kan deels aan de hand van cijfers. Immers cijfers liegen niet, maar alom bekend is dat ze wel vervuild zijn of niet een geheel getrouw beeld geven, al is het maar omdat een deel (formeel) nooit de autoriteiten bereikt. Bijvoorbeeld simpelweg doordat er geen aangifte wordt gedaan. Het blijft daarom voor een aanzienlijk deel een gevoel, een perceptie, dat indien negatief niet zomaar even kan worden weggepoetst. Perceptie is gebaseerd op een mix van een beetje aan ratio en heel veel aan emotie. Toch moet daarmee worden gewerkt door stukje bij beetje met concrete, feitelijke en zichtbare actie het vertrouwen te vergroten.
Het initiatief van procureur-generaal Piar is dan ook toe te juichen. Het is echter zaak om niet alleen buiten het gezag, maar ook veel meer intern orde op zaken te stellen. De recent opgeworpen vraag van Justitieminister Navarro (PS) in het <I>Antilliaans Dagblad<I> - ‘Wie bewaakt de bewaker?’ - is in dit geval veelzeggend. Hij reageerde op de vondst van drie vuurwapens in de gevangenis. Bekend is dat een deel van het (bewakend) personeel telkens in verweer komt als getracht wordt het kennelijk lekke huis van bewaring hermetisch af te sluiten met waterdichte controles, terwijl deze maatregelen mede in het eigen belang en veiligheid van de bewaarders zijn. Opeenvolgende ministers werden hierin gedwarsboomd.
Misdaad loont (te veel); buiten en binnen het apparaat. Het is een publiek geheim dat het ontbreekt aan financiële middelen voor betaling van goed en gekwalificeerd personeel en geavanceerd technisch materiaal en expertise (terwijl Nederland niet meer bereid lijkt structureel financiën en militaire bijstand beschikbaar te stellen, hooguit incidenteel); dat er sprake is van een grote mate van demotivatie onder de goede man- en vrouwkrachten; van toegenomen corruptie binnen het apparaat en een sterk afname van integriteit; dat het management van korpsen onvoldoende sterk is; en dat er beperkte medewerking komt van de ambtenarenbonden.
Onderzoek naar geweldsdelicten, overlastdelicten en drugsdelicten, allemaal prima. Maar tegelijk dient er ook begonnen worden met het in grote mate schoon schip maken bij de interne organisatie van de justitieketen. De zwakste schakels van de keten als eerst. Om te voorkomen dat misdaad echt loont omdat de pakkans van alle kanten wordt bedreigd en daardoor in een zichzelf almaar versterkende vicieuze cirkel belandt.