Toegegeven, Jan Huurman houdt/hield van publiciteit. Als de ex-Inspecteur voor de Gezondheidszorg de media niet zelf opzocht, dan was het in elk geval zo dat hij journalisten niet uit de weg ging. Hij stond kranten, radio en televisie bijna altijd gewillig te woord. Misschien iets vaker dan nodig, maar meestal trof hij doel en stelde hij zaken aan de kaak waarmee uiteindelijk vooral de belangen en rechten van de kwetsbare Curaçaose patiënt zijn gediend: de kwaliteit van de medische zorg op Curaçao in het algemeen, maar ook de bejaardenzorg die gekenmerkt wordt door een ongecontroleerde wildgroei, kraamklinieken al dan niet van de overheid, particuliere verslavingsklinieken en individuele medici. De naam van de controversiële ‘lastpost’ Huurman staat garant voor felle discussies tussen voor- en tegenstanders; thuis of op feestjes, in het ziekenhuis, binnen de Vereniging Medisch Specialisten en zelfs in de ministerraad. Vlak voor het einde van zijn contract kreeg de inspecteur het nog aan de stok met minister Whiteman van Gezondheid, zelf afkomstig uit de inspectiewereld waar hij jaren heeft gewerkt; Huurman zou zijn boekje te buiten zijn gegaan. Wat daarvan ook waar en terecht is - want ook of vooral de inspecteur zelf moet zorgvuldig te werk gaan - feit is dat Huurman heel wat boven tafel heeft weten te krijgen. Althans zaken benoemd en er tegen opgetreden. Kwesties die soms al lang geleden scheef zijn gegroeid en door een combinatie van machtspelletjes, onmacht, onkunde en onverschilligheid nooit recht waren getrokken. Pas toen de inspecteur zei dat de situatie binnen de operatiekamers echt niet door de beugel kon, en er niet voor terugschrok desnoods een of meer OK’s tijdelijk te sluiten, gebeurde er ook daadwerkelijk wat aan. Nu hij heeft ontdekt dat enkele individuele specialisten zich schuldig maken aan fraude en vervalsing en er aangifte van heeft gedaan, is de Sociale Verzekeringsbank SVB pas begonnen met het terugvorderen van gemeenschapsgeld. Het verweer van sommigen dat de inspecteur wel moet beseffen dat dit Curaçao is en geen buitenlandse standaarden kan hanteren, overtuigt allerminst; patiënten hier hebben net zoveel recht op degelijke medische hulp - zeker gezien de prijs die ervoor moet worden betaald. Het verwijt dat Huurman man en paard heeft genoemd, is evenmin sterk. In een kleine samenleving zijn namen al snel bekend en bovendien zouden anders andere chirurgen wel eens onterecht als ‘verdachten’ kunnen worden aangekeken. Medici vervullen nu eenmaal een verantwoordelijke functie, waarvoor ze erg goed worden beloond; dan mogen ze ook verantwoordelijkheid dragen voor hun eigen handelen. De onafhankelijkheid van de Inspectie voor de Gezondheidszorg mag nimmer ondergeschikt worden gemaakt aan de belangen van een kleine groep. Onafhankelijke inspecteurs behoren de kwaliteit van de zorg te blijven bewaken. Daar is de overheid te lang in tekort geschoten. Mede daarom is het de hoogste tijd voor een serieuze, mondige patiëntenvereniging, die slachtoffers helpt met het indienen van klachten en het melding maken van fouten; en desgewenst gebruik maakt van de kracht van de publiciteit. Samen staan patiënten sterk.