Dat het kabinet Schotte zich niet zomaar gewonnen geeft, is op zich te begrijpen. En dat de zittende (minderheids)coalitie van MFK, PS en MAN tot de laatste snik stand wil houden ook wel. Juist daarom zijn er in een rechtsstaat wetten en regels. Die gelden voor iedereen. Ook voor degenen die gebruik maken van de parlementaire democratie om rechtmatig aan de macht te komen, maar deze vervolgens misbruiken om onrechtmatig aan de macht te blijven. Dan moeten andere instituten - althans wat er nog van over is na een regeerperiode van afbraak gebaseerd op angst en intimidatie - daartegen in verweer komen en de orde herstellen. Zoals tegen het juridisch gekunstel van de adviseur van demissionair premier Schotte (MFK) die glashard beweert dat de Staten al sinds afgelopen vrijdag ontbonden is. Een advies dat de regeringsleider wellicht als zodanig heeft verzocht, of in elk geval gretig overneemt in een officieel schrijven aan het parlement. Maar dat kant noch wal raakt en zelfs in tegenspraak is met het eigen landsbesluit, namelijk dat ontbinding van de Staten ‘ingaat op 2 november’. Of de adviseur kan (het landsbesluit en de wet) niet goed lezen, of hij is zo vooringenomen dat hij opschrijft wat de regering als opdrachtgever graag wil horen. Maar geloofwaardig is het niet, want als de staatsrechtjurist van Schotte gelijk zou hebben, is Curaçao momenteel parlementloos. Dat is natuurlijk - gelukkig - niet het geval, hoewel niemand minder dan de Statenvoorzitter zelf het parlement gisteren buitenspel zette. Na het reces koos Asjes (PS) er doelbewust voor om de eerste Statenvergadering niet door te laten gaan. Dat deed de politicus van de regeringpartij van Wiels omdat intussen alom bekend is dat de meerderheid in de volksvertegenwoordiging voornemens is de demissionaire regering met een motie van wantrouwen te ontslaan en te vervangen door een interim-kabinet. Onparlementair gedrag van een parlementsvoorzitter. Vroeg of laat moet er toch wel een Statenvergadering worden gehouden. Bovendien stagneert Asjes hiermee het openbaar bestuur, want de regering heeft zeker voor alle maatregelen die verband houden met (het wegnemen van) de aanwijzing door het Koninkrijk juist de wetgevende macht van de Staten hard nodig. Zo niet, lokt het zelf hoger toezicht uit. Mogelijk is het de coalitie daar om te doen, althans PS. Ook hier geldt echter dat rekening wordt gehouden met een minderheid maar dat deze het niet voor het zeggen heeft en dus dient te wijken voor een meerderheid. Dat zijn de spelregels van democratie.