Iemand die zich met hand en tand verzet tegen enige vorm van controle, fouillering, inspectie, screening of onafhankelijk onderzoek heeft ... iets te verbergen. Althans dat is in de meeste gevallen zo. Natuurlijk kan het zijn dat zo’n persoon toch gewoon clean is. Maar dat blijkt uiteindelijk pas echt na de controle en/of screening. Zoals iemand ervan overtuigd kan zijn zelf kerngezond te zijn, maar na medisch onderzoek kan blijken dat hij wel degelijk iets onder de leden heeft. Ook bepaalde essentiële delen van de Curaçaose regering zijn - ondanks dat zij het zelf keihard ontkent - alles behalve gezond. En hoewel zij zich van begin af aan verzetten tegen een bepaalde onderzoeksmethode en de resultaten al die tijd verborgen bleven, wordt langzamerhand - gestaafd door documenten - steeds duidelijker dat er veel mis is met de toestand van sommige ministers. Zoals werd gevreesd. Want al vanaf het begin waren er sterke vermoedens en die bleven, zeker toen dokter Rosenmöller zijn bevindingen deed en voor de zekerheid een onafhankelijke second opinion adviseerde door een Commissie van Wijze Artsen. De patiënt weigerde pertinent, gaf wel voor het eerst - een jaar na aantreden - in de Staten toe dat er weliswaar iets aan de hand was geweest, maar dat het allemaal reuze meeviel; stelde dat intussen regelingen waren getroffen, maar zei niet precies wat er aan de hand was. Met de nu uitgelekte stukken - op zich kwalijk, maar de feiten die daaruit blijken kunnen niet zomaar even terzijde worden gelegd - wordt helder waarom de ministersploeg zich zo fel verzette tegen screening in eerste instantie en een onafhankelijke tweede opinie: ze heeft wat te verbergen en weet dat. Daarmee is het fundament aangetast. Het vertrouwen. Het vertrouwen in de regering en daarmee het vertouwen in dit jonge land. Iedere burger behoort de wet te kennen. Iedere belastingbetaler - burger of bedrijf - weet dat hij tijdig en volledig moet betalen. Het voorbije jaar zijn de Inspectie en het OM begonnen relatief kleine overtreders voor het gerecht te slepen. Iedere onderneming weet ook dat sociale premies voor de verzekering van haar personeel aan de SVB dienen te worden afgedragen. Dat nalaten is een misdrijf. Het is dan ook stuitend en onaanvaardbaar dat juist twee ministers, waarvan er één nota bene politiek verantwoordelijk is voor belastingdienst en dus de inning van publieke gelden, op z’n zachtst gezegd dubieuze track records hebben. En de MOT-meldingen van de premier zouden dan weliswaar niet zijn doorgemeld aan het OM, het zijn er wel (erg) veel en ‘ongebruikelijke transacties’ zijn het zeker. Terecht vragen bijna radeloos bezorgde burgers, die er via verspreiding van e-mails met belastend materiaal werk van maken, zich af hoe zij nog enig gezag kunnen genieten en hoe de bevolking dus tegen hen aan moet kijken. Want als bewindslieden op zo’n cruciaal onderdeel niet kunnen worden vertrouwd, wat moet dan van de rest van hun handelen worden gedacht en verwacht? Waarom, bijvoorbeeld, verzet tegen de doodnormale screening op luchthaven Hato? Ongeacht protocollen, waarbij gezagdragers terecht een voorkeurbehandeling krijgen waardoor zij voor hun werk sneller door de controle kunnen, dienen zij toch allereerst het goede voorbeeld aan anderen te geven en publiekelijk aan te tonen volstrekt clean te zijn, om op basis daarvan hetzelfde te eisen van hun medeburgers. Alleen dan is sprake van een gezond Curaçao.