Minister-president Ivar Asjes (PS) heeft het Antilliaans Dagblad gisteren - tijdens het Statendebat over het rapport van de ombudsman inzake het functioneren van Gevolmachtigde minister Marvelyne Wiels - verweten selectief kritisch te zijn. De trouwe lezer kent deze krant er echter als één die zich juist op een onafhankelijke manier kwijt van haar taak als kritische waakhond van de democratie, ongeacht politieke kleur of afkomst. Elke regering wordt in elk land van het verschijningsgebied kritisch gevolgd: Curaçao, Aruba, Sint Maarten, BES én Nederland.
De Curaçaose premier bewijst door zijn aanval van gisteren nogmaals niet in staat te zijn in te gaan op de inhoud van het onderwerp dat op de agenda staat, maar gedreven door zijn wraakzucht te trachten de aandacht van het ‘issue’ af te leiden door met informatie te manipuleren en zaken erbij te halen die niets met de geconstateerde feiten te maken hebben. Een eigenschap die niet origineel is: het was reeds in de middeleeuwen gangbaar om de boodschapper van slecht nieuws te onthoofden. De minister-president gaat hierin echter wel erg ver en bestraft deze krant voor het verrichten van de taak die de grondslag vormt van de journalistiek: het feitelijk correct informeren van de lezer. Het optreden van de premier kan daarom niet anders dan als dreigend en intimiderend worden opgevat.
Deze krant wijst erop dat noch Asjes, noch Gevolmachtigde minister Wiels, de correspondent in Nederland of de redactie op Curaçao ooit hebben aangesproken op onjuiste berichtgeving. Ook is er bij de correspondent of bij de hoofdredactie naar aanleiding van de berichtgeving omtrent Wiels nooit een verzoek voor rectificatie binnengekomen. Wel kan worden vastgesteld dat de ombudsman - een onafhankelijk orgaan - na grondig onderzoek, alle handelingen van Wiels, waarover deze krant reeds eerder had bericht, heeft bevestigd.
De leiding van het Antilliaans Dagblad hecht er tot slot waarde aan te benadrukken dat niet de correspondent - in Nederland of elders - maar de hoofdredactie eindverantwoordelijk is voor de inhoud. Stukken worden, vóór publicatie, nauwkeurig gecontroleerd op feitelijke juistheden; eerst door de eindredactie en als het een gevoelig onderwerp betreft, leest de hoofdredacteur ook mee. Pas als een bericht die toets doorstaat, haalt het de krant.