Zonder 30 miljoen gulden zou het Sehos 1 mei niet halen, verklaarde minister Ben Whiteman (PS) van Gezondheid aan iedereen die het maar wilde horen. Mei kwam dichterbij, maar het bleef stil. Geen nadere uitleg en vooral geen geld. Totdat de bewindsman bekendmaakt dat hij de 30 miljoen heeft, maar daar de voorwaarde aan verbindt dat Elisa Carter als transitiemanager zal worden aangesteld. Kosten Carter: een klein miljoen in twee jaar. Weer stilte, maar geen punt want de acute behoefte van het noodlijdende ziekenhuis van Curaçao zou zich ‘pas’ eind mei écht manifesteren. Er komt geen antwoord op de vraag wanneer de 30 miljoen beschikbaar wordt en waar dit geld vandaan moet komen. Vorige week sprak Whiteman het verlossende woord: de Raad van Ministers heeft ingestemd - dat was daarvoor dus kennelijk dus niet gebeurd - met extra financiële steun. Opnieuw is niet duidelijk uit welk potje de regering Asjes dit haalt. Vandaag begint de maand juni. Volgens insiders is de 30 miljoen er echter nog steeds niet. Het komt, maar niemand bij het ministerie van Financiën lijkt te zijn gekend en weet waar het vandaan moet komen. Het enige dat duidelijk is, is dat de ministerraad heeft besloten dat het geld er hoe dan ook komt, via of rechtstreeks van de Sociale Verzekeringsbank (SVB), en ook dat er een ‘gezant’ wordt aangesteld. De Raad van Bestuur van het Sehos is, min of meer ten einde raad, zelf maar bij de SVB gaan vragen om een voorschot op de toegezegde 30 miljoen. Maar dan blijkt dat de overheid nog met de 30 miljoen over de brug moet komen. De vraag dient zich langzaam aan hoe ‘gezond’ de minister bezig is met zijn uitlatingen en (nog) niet nagekomen beloftes. Een interessante noot: is het parlement hiermee niet buitengesloten? De Staten hebben immers het budgetrecht; elke begrotingsaanpassing zowel qua bedrag als qua post dient door het parlement goedgekeurd te worden - na advies van het College financieel toezicht (Cft), dat nauwgezet meekijkt. Het Land kan ook niet zomaar een (achtergestelde) lening verstrekken aan een private entiteit. Dat leidt onmiddellijk tot precedentwerking en een discussie over ‘level playing field’ - gelijke behandeling van andere ziekenhuizen. De eind 2014 aan Sehos opgelegde budgetkorting heeft op papier geleid tot een besparing van 20 miljoen, maar hoewel altijd gestreefd moet worden naar efficiënter en effectiever heeft dit volgens de voormalige voorzitter van de Raad van Toezicht geleid tot een wurggreep voor het Sehos, en moet er in de praktijk toch weer (gemeenschaps)geld bijgelegd worden. Het heeft alles van zwalkend beleid en het niet aanpakken van de werkelijke problemen.