Analyse
Met de recente laag-bij-de-grondse insinuaties van parlementariër Charles Cooper van oppositiepartij MAN aan het adres van dokter Rob Spong, hebben de fatsoensnormen op het eiland wederom een behoorlijke dreun opgelopen.
Wat de afkeurenswaardige uitglijder van Cooper nog ernstiger maakt, is het feit dat een volksvertegenwoordiger, een lid van het hoogste orgaan in ons democratisch rechtsstelsel, zich zo onparlementair opstelt. How low can you go?
Cooper reageerde op een ingezonden brief van Spong waarin de huisarts de draak steekt met het voorstel van de parlementariër om mensen met overgewicht te betalen om af te vallen. Uiteraard heeft zowel Cooper als Spong recht op een eigen mening en mogen zij zich al dan niet cynisch of vlijmscherp uitlaten om hun standpunt te illustreren. Maar de insinuatie van Cooper naar Spong waarin hij refereert aan de tragische dood van diens enige dochter, kan niet door de beugel. (De zwangere dochter van Spong werd in 2012 in Nederland onder verdachte omstandigheden dood onder aan de trap in haar woning aangetroffen).
Toegegeven, het was een steek onder water, maar voor vriend en vijand was het duidelijk waar het Statenlid naar verwees toen hij publiekelijk aan Spong schreef: ,,Maar er is een God die alles ziet en hoort wat u hier op aarde allemaal uithaalt door mensen te beledigen, meneer dr. Spong. Hij heeft je al een keer geknepen.” Een beetje parlementariër die goed is ingevoerd in de lokale cultuur had moeten weten dat het ‘not done’ is om op deze manier om te gaan met het onvoorstelbare drama van ouders die hun enig kind hebben verloren. Het toppunt is wel Coopers opmerking waarin hij stelt dat als Spong niet verandert, het noodlot wéér zal toeslaan: ,,Ik bid voor u om te veranderen en een beetje respect voor uw medemens te tonen. Anders is de volgende keer God weer aan zet.”
Het parlementslid van de MAN staat overigens niet in zijn eentje. Een tijd terug beging Politur-voorman Humphrey Josefa de faux pas om schriftelijk tekeer te gaan tegen ingezonden briefschrijver Arthur Donker en hem onder andere voor bastaard uit te maken. Donker had kritische vragen gesteld over Politur. Josefa ging in de aanval op een manier die een ambtenaar op die post onwaardig is. Verantwoordelijk minister Nelson Navarro (PAIS) van Justitie was gelukkig mans genoeg om publiekelijk excuses te vragen voor het gedrag van zijn topfunctionaris en zich ook te distantiëren van het incident.
De fatsoensnormen en waarden van het land lijken zich in een ernstig glijdende schaal te bevinden. Van de 21 Statenleden zijn er twee, Gerrit Schotte en Amerigó Thodé van oppositiepartij MFK, die officieel door justitie aangemerkt zijn als verdachte. Beiden zijn onschuldig totdat het tegendeel bewezen wordt. Maar hun aanwezigheid in het parlement doet de reputatie en status van de volksvertegenwoordiging beslist geen goed.
Niet alleen Statenleden maar ook bewindslieden, tot aan de premier toe, maakten zich het afgelopen jaar schuldig aan onacceptabel, onfatsoenlijk gedrag. In de tijd dat premier Asjes de wekelijkse partijbijeenkomsten van Pueblo Soberano nog bezocht, schuwde hij het niet om de politiek leider van coalitiepartij PAIS hard aan te vallen. Dit alles onder het motto dat Asjes als lid van de PS en niet als premier sprak. Gevolmachtigde minister Marvelyne Wiels (PS) ging zelfs een stap verder toen ze insinuaties maakte over de geaardheid van haar voorganger, Sheldry Osepa (MFK). Als bewijs van zijn geaardheid noemde Wiels de roze string die Osepa zou dragen. Het absolute dieptepunt was Wiels’ oproep aan haar broer Aubert om een touw bij Kooyman te halen (lees: om zich van kant te maken).
Komende maandag wordt het 60-jarig bestaan van het Statuut herdacht. Eén van de grondleggers ervan, de Curaçaose jurist Dr. Moises Frumencio da Costa Gomez, hamerde bij leven op het belang van ‘orden, desensia, disiplina’ (orde, fatsoen en discipline). Da Costa Gomez zal zich de afgelopen maanden meerdere keren ontzet in zijn graf bij Bottelier hebben omgedraaid, op het moment dat de fatsoensnormen werden overschreden door uitgerekend volksvertegenwoordigers en bewindslieden; burgers aan wie de bevolking een voorbeeld zou moeten kunnen nemen.
Curaçao kennende zal alles bij het oude blijven. De leiding van de MAN zal zich niet distantiëren van het moreel verwerpelijke gedrag van hun Statenlid Cooper jegens de arts Spong. Schotte en Thodé zullen zich niet tijdelijk uit de Staten terugtrekken.
De Gevolmachtigde minister van Curaçao in Den Haag zal als vanouds met modder gooien wanneer zij zich aangevallen voelt. En Da Costa Gomez zal helaas almaar rondjes blijven draaien in zijn graf.