Van een onzer verslaggevers
Willemstad - Uitgaansgeweld: in de nacht van vrijdag op zaterdag overleed een jongen door pistoolschoten. Het achttienjarige slachtoffer zou volgens getuigen tussenbeide zijn gekomen in een ruzie.


OgeniaHet nieuwsbericht stond zaterdag in de kranten: na afloop van de Tienerparade lag nabij de Pontjesbrug in Punda het levenloze lichaam van een jongen. Dood door kogels in het bovenlichaam. Nog niet bekend was dat het gaat om een slachtoffer van zinloos geweld.
D’xiane Ogenia, leerling van de Middelbare Technische School (MTS), zou die avond gaan werken als bewaker. Toen dat niet doorging, besloot hij met een vriend naar de stad te gaan. Deze vriend werd aangevallen door een groepje jongens vanwege zijn omgang met een meisje. De confrontatie resulteerde in een vechtpartij. D’xiane Ogenia nam het op voor zijn vriend en ging met de belagers op de vuist.
,,Het is op camera vastgelegd”, zegt demissionair minister van Justitie, Ornelio ‘Kid’ Martina (PNP), doelend op camera’s die de overheid op drukbezochte plaatsen in de stad heeft laten plaatsen. ,,Aan de hand van de beelden zijn de daders geïdentificeerd. Het is bekend wie er geschoten heeft.” De daders hebben zich niet gemeld. ,,Zij worden sinds zaterdag door de politie gezocht”, verklaart Martina.
De bewindsman zegt het onbegrijpelijk te vinden dat jongeren met wapens de straat op gaan. ,,Dit is de ouders te verwijten, het ligt aan de opvoeding. De overheid doet al het mogelijke om tragedies als deze te voorkomen: preventief fouilleren, cameratoezicht, meer politieagenten op straat, verscherpte controle tijdens evenementen. Wat kunnen wij nog meer aan preventie doen dan erop aandringen dat ouders erop toezien dat hun kinderen geen wapens hebben?”
D’xiane Ogenia was een hardwerkende jongen, altijd vrolijk, vriendelijk, behulpzaam, een ‘peace maker’, zegt Yolanda Faneyt, die de scholier, zijn zus en zijn ouders kent via de kerk en sociaal werk. ,,Aardige mensen, een nette familie.” Vader werkt op een school voor moeilijk lerende jongeren, het Arbeidsgericht Onderwijs (AGO). Moeder heeft een naschoolse opvang voor jongeren die speciale aandacht behoeven. Van een familielid vernam Faneyt dat het om D’xiane ging. ,,Ik dacht: dit kan niet waar zijn.” De jongen liet zich niet in met wapens en drugs, hij zocht geen problemen, zegt ze. ,,Het is niet te bevatten.”
De feestelijkheden gaan intussen door. ,,Had er bij het begin van het carnaval, op zondag, niet even stil gestaan kunnen worden bij dit verlies?”, vraagt Faneyt. ,,Enkele woorden van deelneming, een minuut stilte, alvorens het feest verder gaat?’’
Voor de familie en vrienden van het slachtoffer zorgen speculaties over de toedracht van zijn dood voor dubbel verdriet, bemerkt Faneyt. ,,Met een duidelijke boodschap van betrokkenheid was dit te voorkomen. ,,Waar het op Curaçao aan ontbreekt”, zegt ze, ,,is brede maatschappelijke verontwaardiging, bezorgdheid die tot positieve actie leidt. Onze maatschappij verhardt, we laten ons leiden door de waan van de dag, komen onvoldoende toe aan belangrijke zaken, dingen die er echt toe doen.”
Yolanda Faneyt is een van drie bestuursleden van ‘Union Ta Nos Forsa’, een solidariteitsbeweging van bezorgde moeders. Samen met medevoorzitters Geraldine Scheperboer-Parris en Louise Elstak, en hun bestuur, pleit ze voor medeleven, sociaal initiatief en positieve acties voor een betere samenleving.
Samen met N’syrée Ogenia, de zus van D’xiane, is Union ta Nos Forsa een campagne via Facebook begonnen: ‘Basta ku violensia sin sentido’. De groep wil de gemeenschap oproepen tot ‘pay-it-forward’-acties, zoals iemand excuses aanbieden, vergiffenis vragen, een complimentje sturen of zomaar met iets verrassen. ,,We geloven in de mens, in onze eigen kracht. Door bewustwording, medeleven en positieve acties kunnen we het verschil maken”, zegt Faneyt, die zich ook realiseert dat het nu niet het meest geschikte moment is voor oproepen tot verbroedering. ,,We wachten tot na het carnaval met de oproepen. Als het feest voorbij is, willen we ook een stille tocht organiseren om D’xiane en andere slachtoffers van zinloos geweld te gedenken.” De familie van D’xiane heeft aangegeven dit initiatief te steunen, zegt Faneyt. ,,Het is bewonderenswaardig hoe de ouders van D’xiane oproepen tot verdraagzaamheid en vrede. Dat zij, die net hun zoon hebben verloren, dit kunnen, laat dat een voorbeeld voor ons allen zijn.”